چکیده: (1611 مشاهده)
مقدمه: بررسی پارامترهای اسپرم و تمامیت DNA اسپرم برای بیان باروری مردان ضروری است. روش جداسازی اسپرم میتواند بر هر یک از پارامترهای فوق تأثیر بگذارد.
هدف: این مطالعه به منظور اندازهگیری آسیب هر روش جداسازی اسپرم بر پارامترهای اسپرمی و یکپارچگی DNA اسپرم طراحی شده است.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، نمونههای مایع منی از 20 مرد نابارور مبتلا به آستنوترواتوزواسپرمی که به مرکز درمانی ناباروری ارجاع شدهاند، به سه روش DGC، ستون کومولوس و Supernatant از بافت چربی سلولهای بنیادی بزرگسالان مشتق شده (SPAS) جداسازی انجام گرفت. نتایج پارامترهای اسپرم و قطعهقطعه شدن DNA قبل و بعد از فرآیند مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: نتایج نشان داد که تعداد اسپرمهای جداسازی مورفولوژی طبیعی در طول SPAS و ستون کومولوس به طور معنیداری بیشتر از تعداد اسپرمهای در گروه (DGC) بود. علاوه بر این، اگرچه هر سه روش توانایی یکسانی در افزایش تحرک اسپرم دارند، در زمینه میزان قطعه قطعه شدن DNA، نیز روش SPAS کارآمدتر به نظر میرسد (05/0 p <).
نتیجه گیری: در این مطالعه، میزان پارامترهای اسپرم و تکهتکه شدن DNA در گروه SPAS نسبت به گروههای ستون DGC و Cumulus بهتر است. علاوه بر این، نشان داده شده است که ظرفیتپذیری اسپرم با روش SPAS افزایش یافته است. با این حال، کروماتین اسپرم با کاهش پلهای دیسولفید و فراهم کردن دوباره هیستونها، باعث کاهش قابل توجهی در قطعهقطعه شدن DNA میشود.