چهارشنبه 5 اردیبهشت 1403
[Archive]
دوره 18، شماره 9 - ( 6-1399 )
جلد 18 شماره 9 صفحات 722-713 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zarei R, Aboutorabi R, Rashidi B, Eskandari N, Nikpour P. Evaluation of vascular endothelial growth factor A and leukemia inhibitory factor expressions at the time of implantation in diabetic rats following treatment with Metformin and Pioglitazone. IJRM 2020; 18 (9) :713-722
URL: http://ijrm.ir/article-1-1457-fa.html
URL: http://ijrm.ir/article-1-1457-fa.html
ارزیابی بیان Vegfa و Lif در زمان پذیرش آندومتری در مدل موش دیابتی تحت درمان با متفورمین و پیوگلیتازون. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1399; 18 (9) :713-722
چکیده: (1920 مشاهده)
مقدمه: دیابت نوع دو یک سندرم متابولیک با شیوع بالا است که بر روی بزرگسالان و نیز زنان جوان در سن باروری تأثیر میگذارد. دیابت نوع دو ممکن است منجر به شکست در لانهگزینی شود که یکی از مهمترین علل از دست رفتن بارداری است.
هدف: هدف از این مطالعه تعیین اثرات دیابت نوع دو و دو داروی شایع آن، متفورمین و پیوگلیتازون بر بیان ژنهای Lif و Vegfa به عنوان دو عامل اصلی در روند پذیرش در آندومتر رت میباشد.
مواد و روش ها: القای دیابت توسط ترکیبی از نیکوتین آمید و استرپتوزوتوسین در رتهای ویستار 8-6 هفتهای انجام شد و به دنبال آن درمان با متفورمین و پیوگلیتازون صورت گرفت. در نهایت بیان نسبی ژن و پروتئین Vegfa و Lif در بافت آندومتر با روشهای Real-time qRT-PCR و Western blot اندازهگیری شد.
نتایج: بیان Vegfa در رتهای دیابتی به طور معنیداری افزایش پیدا کرد. این افزایش بعد از درمان با پیوگلیتازون به طور قابل ملاحظهای به حالت قبل برگشت. اما اثر متفورمین برکاهش بیان Vegfa معنیدار نبود. بیان Lif در گروه دیابتیک در هر دو سطح mRNA و پروتئین کاهش یافت و پس از درمان با متفورمین و پیوگلیتازون افزایش آن معنیدار بود.
نتیجه گیری: بیان Vegfa و Lif در شرایط دیابتیک تحت تاثیر قرار گرفت که میتواند به عنوان یکی از دلایل عدم موفقیت لانهگزینی در بیماران دیابت نوع دو مطرح شود. همچنین این مطالعه نشان میدهد که پیوگلیتازون در درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع دو که از ناباروری رنج میبرند میتواند انتخاب مناسبتری باشد.
هدف: هدف از این مطالعه تعیین اثرات دیابت نوع دو و دو داروی شایع آن، متفورمین و پیوگلیتازون بر بیان ژنهای Lif و Vegfa به عنوان دو عامل اصلی در روند پذیرش در آندومتر رت میباشد.
مواد و روش ها: القای دیابت توسط ترکیبی از نیکوتین آمید و استرپتوزوتوسین در رتهای ویستار 8-6 هفتهای انجام شد و به دنبال آن درمان با متفورمین و پیوگلیتازون صورت گرفت. در نهایت بیان نسبی ژن و پروتئین Vegfa و Lif در بافت آندومتر با روشهای Real-time qRT-PCR و Western blot اندازهگیری شد.
نتایج: بیان Vegfa در رتهای دیابتی به طور معنیداری افزایش پیدا کرد. این افزایش بعد از درمان با پیوگلیتازون به طور قابل ملاحظهای به حالت قبل برگشت. اما اثر متفورمین برکاهش بیان Vegfa معنیدار نبود. بیان Lif در گروه دیابتیک در هر دو سطح mRNA و پروتئین کاهش یافت و پس از درمان با متفورمین و پیوگلیتازون افزایش آن معنیدار بود.
نتیجه گیری: بیان Vegfa و Lif در شرایط دیابتیک تحت تاثیر قرار گرفت که میتواند به عنوان یکی از دلایل عدم موفقیت لانهگزینی در بیماران دیابت نوع دو مطرح شود. همچنین این مطالعه نشان میدهد که پیوگلیتازون در درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع دو که از ناباروری رنج میبرند میتواند انتخاب مناسبتری باشد.
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
