جمعه 7 اردیبهشت 1403
[Archive]
دوره 18، شماره 7 - ( 5-1399 )
جلد 18 شماره 7 صفحات 560-551 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Talebi A, Hayati Roodbari N, Sameni H R, Zarbakhsh S. Impact of coadministration of apigenin and bone marrow stromal cells on damaged ovaries due to chemotherapy in rat: An experimental study. IJRM 2020; 18 (7) :551-560
URL: http://ijrm.ir/article-1-1547-fa.html
URL: http://ijrm.ir/article-1-1547-fa.html
بررسی اثر تجویز همزمان آپیجنین و سلول های بنیادی استرومای مغز استخوان بر روی تخمدان آسیب دیده به علت شیمی درمانی در موش صحرایی: یک مطالعه تجربی. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1399; 18 (7) :551-560
چکیده: (2205 مشاهده)
مقدمه: آپیجنین یک فلاوونویید مشتق گیاهی با اثرات آنتیاکسیدانی و آنتیآپوپتوتیک است. سلولهای استرومای مغز استخوان نوعی سلول بنیادی مزانشیمال هستند که ممکن است تخمدانهای آسیبدیده را بهبود دهند. بنظر میرسد آپیجنین میتواند تمایز سلولهای بنیادی مزانشیمال را افزایش دهد.
هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر تجویز همزمان آپیجنین و سلولهای بنیادی استرومای مغز استخوان بر عملکرد، ساختار و آپوپتوز تخمدانهای آسیبدیده بعد از ایجاد مدل شیمی درمانی با سیکلوفسفامید در موش صحرایی بود.
مواد و روش ها: برای القای شیمی درمانی و تخریب تخمدان، سیکلوفسفامید به صورت داخل صفاقی به 40 موش صحرایی ماده نژاد ویستار (با وزن 200-180 گرم و سن 10 هفته) به مدت 14 روز تزریق شد. سپس موشها به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند: کنترل، آپیجنین، سلولهای بنیادی و تجویز همزمان آپیجنین و سلولهای بنیادی. تزریق آپیجنین به صورت داخل صفاقی و پیوند سلولهای بنیادی به صورت موضعی در تخمدان ها انجام شد. چهار هفته بعد، سطح هورمون آنتیمولرین با کیت الایزا، تعداد تخمکها با تحریک تخمکگذاری، تعداد فولیکولها در مراحل مختلف با رنگآمیزی H & E و بیان پروتئینهای Bcl-2 و Bax با وسترن بلات ارزیابی شد.
نتایج: یافتههای بدست آمده از سطح هورمون آنتیمولرین سرم، تعداد فولیکولها و تخمکها، و نسبت بیان Bcl-2/Bax نشان داد که تجویز همزمان آپیجنین و سلولهای بنیادی استرومای مغز استخوان به طور معنا داری عملکرد، ساختار و آپوپتوز تخمدان را در مقایسه با گروه¬های کنترل، آپیجنین و سلول¬های بنیادی استرومای مغز استخوان بهبود داد (001/0p< ).
نتیجه گیری: نتایج پیشنهاد میکند که تجویز همزمان آپیجنین و سلولهای بنیادی استرومای مغز استخوان ممکن است موثرتر از تجویز هر کدام از آنها به تنهایی بر تخمدان آسیب دیده در اثر شیمی درمانی با سیکلوفسفامید در موش صحرایی باشد.
هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر تجویز همزمان آپیجنین و سلولهای بنیادی استرومای مغز استخوان بر عملکرد، ساختار و آپوپتوز تخمدانهای آسیبدیده بعد از ایجاد مدل شیمی درمانی با سیکلوفسفامید در موش صحرایی بود.
مواد و روش ها: برای القای شیمی درمانی و تخریب تخمدان، سیکلوفسفامید به صورت داخل صفاقی به 40 موش صحرایی ماده نژاد ویستار (با وزن 200-180 گرم و سن 10 هفته) به مدت 14 روز تزریق شد. سپس موشها به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند: کنترل، آپیجنین، سلولهای بنیادی و تجویز همزمان آپیجنین و سلولهای بنیادی. تزریق آپیجنین به صورت داخل صفاقی و پیوند سلولهای بنیادی به صورت موضعی در تخمدان ها انجام شد. چهار هفته بعد، سطح هورمون آنتیمولرین با کیت الایزا، تعداد تخمکها با تحریک تخمکگذاری، تعداد فولیکولها در مراحل مختلف با رنگآمیزی H & E و بیان پروتئینهای Bcl-2 و Bax با وسترن بلات ارزیابی شد.
نتایج: یافتههای بدست آمده از سطح هورمون آنتیمولرین سرم، تعداد فولیکولها و تخمکها، و نسبت بیان Bcl-2/Bax نشان داد که تجویز همزمان آپیجنین و سلولهای بنیادی استرومای مغز استخوان به طور معنا داری عملکرد، ساختار و آپوپتوز تخمدان را در مقایسه با گروه¬های کنترل، آپیجنین و سلول¬های بنیادی استرومای مغز استخوان بهبود داد (001/0p< ).
نتیجه گیری: نتایج پیشنهاد میکند که تجویز همزمان آپیجنین و سلولهای بنیادی استرومای مغز استخوان ممکن است موثرتر از تجویز هر کدام از آنها به تنهایی بر تخمدان آسیب دیده در اثر شیمی درمانی با سیکلوفسفامید در موش صحرایی باشد.
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
