دوره 17، شماره 10 - ( 7-1398 )
جلد 17 شماره 10 صفحات 738-727 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (2277 مشاهده)
مقدمه: نیتروزامینها عامل سرطانزایی هستند و میتوانند بر روی بعضی از پارامترهای تولیدمثل مردان اثر نامطلوب داشته باشند. پنتوکسیفیلین یک مشتق از گزانتین است که به عنوان داروی مهارکننده فاکتورهای التهابی استفاده شود، ویسکوزیته خون را کاهش دهد، خون محیطی را بهبود میبخشد.
هدف: هدف از پژوهش حاضر ارزیابی اثرات پنتوکسیفیلین بر روی عوارض ناشی از دیمتیل نیتروزامین بر پارامترهای تولیدمثلی موش صحرایی نر بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 48 سر موش صحرایی نر به طور تصادفی به 8 گروه تقسیم شدند: گروه شاهد نرمال و گروه کنترل دیمتیل نیتروزامین (40 میلیگرم بر کیلوگرم)، گروه پنتوکسیفیلین (25، 50، 100 میلیگرم بر کیلوگرم) و گروه دیمتیل نیتروزامین + پنتوکسیفیلین (25، 50، 100 میلیگرم بر کیلوگرم) تیمارها به صورت داخل صفاقی و گاواژ روزانه به مدت 28 روز انجام شد. پارامترهای اسپرم، شاخص اسپرماتوژنز، ظرفیت تام آنتیاکسیدان، سطح تستوسترون و قطر لوله های سمینی فروس بررسی شد.
نتایج: تمامی پارامترها در گروه کنترل دیمتیل نیتروزامین به طور معنیداری نسبت به گروه کنترل نرمال (001/0> p) کاهش یافت. همچنین، تمامی پارامترها در گروههای پنتوکسیفیلین و دیمتیل نیتروزامین + پنتوکسیفیلین نسبت به گروههای دیمتیل نیتروزامین در تمامی دوزها به طور معناداری بهبود یافت (001/0 >p).
نتیجه گیری: دیمتیل نیتروزامین موجب اثرات مخربی روی پارامترهای تولیدمثلی شد. هیچگونه تغییر قابل ملاحظه در تیمار پنتوکسیفیلین در تمام دوز در مقایسه با گروه کنترل نرمال مشاهده نشد. پنتوکسیفیلین اثرات توکسیک دیمتیل نیتروزامین روی پارامترهای تولیدمثلی بهبود میبخشد.
هدف: هدف از پژوهش حاضر ارزیابی اثرات پنتوکسیفیلین بر روی عوارض ناشی از دیمتیل نیتروزامین بر پارامترهای تولیدمثلی موش صحرایی نر بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 48 سر موش صحرایی نر به طور تصادفی به 8 گروه تقسیم شدند: گروه شاهد نرمال و گروه کنترل دیمتیل نیتروزامین (40 میلیگرم بر کیلوگرم)، گروه پنتوکسیفیلین (25، 50، 100 میلیگرم بر کیلوگرم) و گروه دیمتیل نیتروزامین + پنتوکسیفیلین (25، 50، 100 میلیگرم بر کیلوگرم) تیمارها به صورت داخل صفاقی و گاواژ روزانه به مدت 28 روز انجام شد. پارامترهای اسپرم، شاخص اسپرماتوژنز، ظرفیت تام آنتیاکسیدان، سطح تستوسترون و قطر لوله های سمینی فروس بررسی شد.
نتایج: تمامی پارامترها در گروه کنترل دیمتیل نیتروزامین به طور معنیداری نسبت به گروه کنترل نرمال (001/0> p) کاهش یافت. همچنین، تمامی پارامترها در گروههای پنتوکسیفیلین و دیمتیل نیتروزامین + پنتوکسیفیلین نسبت به گروههای دیمتیل نیتروزامین در تمامی دوزها به طور معناداری بهبود یافت (001/0 >p).
نتیجه گیری: دیمتیل نیتروزامین موجب اثرات مخربی روی پارامترهای تولیدمثلی شد. هیچگونه تغییر قابل ملاحظه در تیمار پنتوکسیفیلین در تمام دوز در مقایسه با گروه کنترل نرمال مشاهده نشد. پنتوکسیفیلین اثرات توکسیک دیمتیل نیتروزامین روی پارامترهای تولیدمثلی بهبود میبخشد.
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |