چهارشنبه 5 اردیبهشت 1403
[Archive]
دوره 18، شماره 1 - ( 10-1398 )
جلد 18 شماره 1 صفحات 40-33 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Amooee S, Akbarzadeh-Jahromi M, Motavas M, Zarei F. Comparing endometrial hysteroscopic and histological findings of infertile women with polycystic ovary syndrome and unexplained infertility: A cross-sectional study. IJRM 2020; 18 (1) :33-40
URL: http://ijrm.ir/article-1-1311-fa.html
URL: http://ijrm.ir/article-1-1311-fa.html
مقایسه نتایج هیستروسکوپی و بیوپسی در زنان نابارور با سندرم پلیسیستیک و ناباروری با علت نامشخص: یک مطالعه مقطعی گذشته نگر. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1398; 18 (1) :33-40
چکیده: (2682 مشاهده)
مقدمه: ناباروری در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلیسیستیک یک وضعیت بحرانی است که نه تنها به دلیل عدم تخمکگذاری بلکه به دلیل ناهنجاریهای آندومتر ایجاد میگردد.
هدف: این مطالعه با هدف ارزیابی و مقایسه یافتههای هیستروسکوپی و بافتشناسی نمونهبرداریهای آندومتر در زنان نابارور مبتلا به سندرم تخمدان پلیسیستیک دارای ضخامت طبیعی آندومتر با زنان مبتلا به ناباروری با علت نامشخص انجام شده است.
مواد و روشها: این مطالعه مقطعی به مقایسه نتایج اولین هیستروسکوپی و یافتههای بافتشناسی آندومتر در 70 زن نابارور مبتلا به سندرم تخمدان پلیسیستیک دارای ضخامت طبیعی آندومتر با 35 زن مبتلا به ناباروری با علت نامشخص پرداخت. ارتباط بین یافتههای بافتشناسی آندومتر، نتایج معاینات و آزمایشات بیماران از جمله مقادیر هورمون لوتئینهکننده، هورمون تحریک-کننده فولیکول، هورمون تحریککننده تیروئید، تستوسترون، پرولاکتین، قند خون ناشتا، شاخص توده بدنی و مدت زمان ناباروری مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج: میانگین سنی زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلیسیستیک به طور معنیداری کمتر از زنان مبتلا به ناباروری با علت نامشخص بود (1/4±5/27 در مقابل 5/4±30 سال، به ترتیب) (100/0 >p). میانگین شاخص توده بدنی در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلیسیستیک بیشتر از زنان مبتلا به ناباروری با علت نامشخص بود (به ترتیب: 4/4±7/28 در مقابل 3±1/25 کیلوگرم/متر مربع) (100/0 >p). یافتههای هیستروسکوپی در تمام زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلیسیستیک طبیعی بود، در حالیکه 4/91% از زنان مبتلا به ناباروری با علت نامشخص هیستروسکوپی طبیعی، 2/9% پولیپ آندومتر و 7/5% افزایش ضخامت آندومتر داشتند. یافتههای بافتشناسی زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلیسیستیک نشاندهنده آندومتر پرولیفراتیو در 3/54%، اختلالات پرولیفراتیو آندومتر در 1/17%، آندومتر ترشحی در 6/8% و پولیپ آندومتر در 1/17% از بیماران بود، در حالیکه این یافتهها در زنان مبتلا به ناباروری با علت نامشخص به ترتیب 6/28%، 0%، 3/54% و 20% بیماران را شامل میشد.
نتیجه گیری:ارزیابی هیستروسکوپیک بیماران ناباور به تنهایی قادر به تشخیص تمامی اختلالات آندومتر در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلیسیستیک نمیباشد و گرفتن بیوپسی توصیه میگردد.
هدف: این مطالعه با هدف ارزیابی و مقایسه یافتههای هیستروسکوپی و بافتشناسی نمونهبرداریهای آندومتر در زنان نابارور مبتلا به سندرم تخمدان پلیسیستیک دارای ضخامت طبیعی آندومتر با زنان مبتلا به ناباروری با علت نامشخص انجام شده است.
مواد و روشها: این مطالعه مقطعی به مقایسه نتایج اولین هیستروسکوپی و یافتههای بافتشناسی آندومتر در 70 زن نابارور مبتلا به سندرم تخمدان پلیسیستیک دارای ضخامت طبیعی آندومتر با 35 زن مبتلا به ناباروری با علت نامشخص پرداخت. ارتباط بین یافتههای بافتشناسی آندومتر، نتایج معاینات و آزمایشات بیماران از جمله مقادیر هورمون لوتئینهکننده، هورمون تحریک-کننده فولیکول، هورمون تحریککننده تیروئید، تستوسترون، پرولاکتین، قند خون ناشتا، شاخص توده بدنی و مدت زمان ناباروری مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج: میانگین سنی زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلیسیستیک به طور معنیداری کمتر از زنان مبتلا به ناباروری با علت نامشخص بود (1/4±5/27 در مقابل 5/4±30 سال، به ترتیب) (100/0 >p). میانگین شاخص توده بدنی در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلیسیستیک بیشتر از زنان مبتلا به ناباروری با علت نامشخص بود (به ترتیب: 4/4±7/28 در مقابل 3±1/25 کیلوگرم/متر مربع) (100/0 >p). یافتههای هیستروسکوپی در تمام زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلیسیستیک طبیعی بود، در حالیکه 4/91% از زنان مبتلا به ناباروری با علت نامشخص هیستروسکوپی طبیعی، 2/9% پولیپ آندومتر و 7/5% افزایش ضخامت آندومتر داشتند. یافتههای بافتشناسی زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلیسیستیک نشاندهنده آندومتر پرولیفراتیو در 3/54%، اختلالات پرولیفراتیو آندومتر در 1/17%، آندومتر ترشحی در 6/8% و پولیپ آندومتر در 1/17% از بیماران بود، در حالیکه این یافتهها در زنان مبتلا به ناباروری با علت نامشخص به ترتیب 6/28%، 0%، 3/54% و 20% بیماران را شامل میشد.
نتیجه گیری:ارزیابی هیستروسکوپیک بیماران ناباور به تنهایی قادر به تشخیص تمامی اختلالات آندومتر در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلیسیستیک نمیباشد و گرفتن بیوپسی توصیه میگردد.
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
