سه شنبه 11 دی 1403
[Archive]
دوره 17، شماره 12 - ( 9-1398 )
جلد 17 شماره 12 صفحات 928-923 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Miralaei S, Ashrafi M, Arabipoor A, Zolfaghari Z, Taghvaei S. The incidence rate of unresponsive thin endometrium in frozen embryo transfer cycles: A case-series of therapy with granulocyte colony stimulating factor. IJRM 2019; 17 (12) :923-928
URL: http://ijrm.ir/article-1-1313-fa.html
URL: http://ijrm.ir/article-1-1313-fa.html
میزان بروز آندومتری نازک مقاوم به درمان در سیکل های انتقال جنین فریز: یک سری ازموارد تزریق داخل رحمی فاکتور تحریک کننده کلونی گرانولوسیت. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1398; 17 (12) :923-928
چکیده: (19093 مشاهده)
مقدمه: آندومتری نازک مقاوم به درمان در سیکلهای لقاح داخل آزمایشگاهی (IVF)، مشکل نسبتا غیرمعمول و چالشبرانگیز است.
هدف: هدف اصلی مطالعه، بررسی میزان بروز موارد آندومتر نازک مقاوم به درمان (TTE) در طی سیکلهای انتقال جنینهای فریز (FET) بود و هدف دوم، بررسی تأثیر تزریق داخل رحمی فاکتور تحریککننده کلونی گرانولوسیت (G-CSF) در موارد یافته شده بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه آیندهنگر، تمام زنان در طی آمادهسازی هورمونی آندومتر در طی سیکلهای انتقال جنین فریز در پژوهشگاه رویان از ژوئن 2015 تا مارس 2018 بررسی و همه موارد با تشخیص آندومتر نازک (کمتر از 7 میلیمتر) مقاوم به درمان (علیرغم افزایش دوز استرادیول به 8 میلیگرم) در نظر گرفته شدند. در موارد واجد شرایط، 300 میکروگرم G-CSF به داخل رحم تزریق شد. اگر آندومتری به حداقل 7 میلیمتر نرسید، یک تزریق دوم در 48 ساعت بعد تجویز شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آزمونهای آماری مناسب انجام شد.
نتایج: در طول مطالعه 8363 سیکل انتقال جنین فریز مورد ارزیابی قرار گرفتند و در مجموع 30 بیمار نابارور (35/0%) با تشخیص آندومتر نازک مقاوم به درمان تشخیص داده شدند. در نهایت در 20 بیمار واجد شرایط، تغییرات ضخامت آندومتر پس از تزریق داخل رحمی با G-CSF معنیدار بود (001/0 <p). هرچند ضخامت آندومتر در 9 بیمار (45%) به 7 میلیمتر نرسید و انتقال جنین لغو شد.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که میزان موارد آندومتر نازک مقاوم به درمان در طی سیکلهای انتقال جنین فریز بسیار پایین است و پرفیوژن داخل رحمی G-CSF اثر بالقوهای برای افزایش ضخامت آندومتر در این بیماران دارد. با این حال، نرخ لغو هنوز هم بالا بود و نتایج بارداری ضعیف مشاهده شد.
هدف: هدف اصلی مطالعه، بررسی میزان بروز موارد آندومتر نازک مقاوم به درمان (TTE) در طی سیکلهای انتقال جنینهای فریز (FET) بود و هدف دوم، بررسی تأثیر تزریق داخل رحمی فاکتور تحریککننده کلونی گرانولوسیت (G-CSF) در موارد یافته شده بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه آیندهنگر، تمام زنان در طی آمادهسازی هورمونی آندومتر در طی سیکلهای انتقال جنین فریز در پژوهشگاه رویان از ژوئن 2015 تا مارس 2018 بررسی و همه موارد با تشخیص آندومتر نازک (کمتر از 7 میلیمتر) مقاوم به درمان (علیرغم افزایش دوز استرادیول به 8 میلیگرم) در نظر گرفته شدند. در موارد واجد شرایط، 300 میکروگرم G-CSF به داخل رحم تزریق شد. اگر آندومتری به حداقل 7 میلیمتر نرسید، یک تزریق دوم در 48 ساعت بعد تجویز شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آزمونهای آماری مناسب انجام شد.
نتایج: در طول مطالعه 8363 سیکل انتقال جنین فریز مورد ارزیابی قرار گرفتند و در مجموع 30 بیمار نابارور (35/0%) با تشخیص آندومتر نازک مقاوم به درمان تشخیص داده شدند. در نهایت در 20 بیمار واجد شرایط، تغییرات ضخامت آندومتر پس از تزریق داخل رحمی با G-CSF معنیدار بود (001/0 <p). هرچند ضخامت آندومتر در 9 بیمار (45%) به 7 میلیمتر نرسید و انتقال جنین لغو شد.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که میزان موارد آندومتر نازک مقاوم به درمان در طی سیکلهای انتقال جنین فریز بسیار پایین است و پرفیوژن داخل رحمی G-CSF اثر بالقوهای برای افزایش ضخامت آندومتر در این بیماران دارد. با این حال، نرخ لغو هنوز هم بالا بود و نتایج بارداری ضعیف مشاهده شد.
واژه‌های کلیدی: فاکتور تحریک کننده کلونی گرانولوسیت، سیکل انتقال جنین فریز، آندومتر نازک، ضخامت آندومتر
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
