دوره 16، شماره 12 - ( 9-1397 )                   جلد 16 شماره 12 صفحات 800-791 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه علوم تشریحی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران
2- گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران ، ahmadiabbas36@yahoo.com
چکیده:   (3043 مشاهده)
مقدمه: فینیل هیدرازین باعث کم­خونی می­شود و نشان داده شده که دارای اثرات مضر بر روی سیستم تولیدمثل در مردان می­باشد.
هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثرات محافظتی ویتامین C بر کیفیت پارامترهای اسپرم، پتانسیل لقاح آزمایشگاهی و تکامل جنینی در موش­های آنمی همولیتیک القا شده توسط فنیل هیدرازین می­باشد.
موارد و روش ­ها: در این مطالعه 32 موش نر بالغ به چهار گروه تقسیم شدند: گروه Ι (کنترل) که نرمال سالین را دریافت کردند، گروه II (گروه               فنیل­هیدرازین) که ابتدا بعنوان دوز اولیه 8 میلی­گرم بر 100 گرم وزن بدن و سپس هر 48 ساعت یکبار دوز 6 میلی­گرم بر 100 گرم وزن بدن را بصورت داخل صفاقی دریافت کردند، گروه III (گروه ویتامین C) که روزانه ویتامین C را بصورت داخل صفاقی با دوز 10 میلی­گرم بر کیلوگرم وزن بدن دریافت کردند، و گروه IV (گروه فنیل­هیدرازین و ویتامین C). بعد از 35 روز کیفیت پارامترهای اسپرم، درصد اسپرم­های با آسیب DNA و لقاح آزمایشگاهی تا مرحله تشکیل بلاستوسیست بررسی شد.
نتایج: یک کاهش معنا­دار) 0/001(p< در تمامی پارامترهای اسپرم (تعداد، تحرک، زنده­مانی و مورفولوژی نرمال) در گروه فنیل­ هیدرازین نسبت به گروه کنترل مشاهده شد.این پارامترها و میزان آسیبDNA  در گروهII  (گروه فنیل هیدرازین و ویتامین C) بطور معنا­دار) 0/001(p< در مقایسه با گروه فنیل­ هیدرازین بهبود یافته بود.علاوه بر این فنیل­ هیدرازین سبب کاهش معنا­دار) 0/001(p< میزان لقاح آزمایشگاهی و کاهش تشکیل جنین­های دو سلولی و بلاستوسیست در مقایسه با گروه کنترل شده بود و تجویز ویتامین C در گروه IV بطور معنا­دار سبب بهبود درصد لقاح شده بود) 0/002(p= اما تاثیر معنا­دار بر افزایش درصد تشکیل جنین­های دو سلولی و بلاستوسیست نداشت.
نتیجه ­گیری: داده­های این مطالعه نشان داد که ویتامین C باعث کاهش اثرات مضر فنیل­هیدرازین بر کیفیت پارامترهای اسپرم و میزان لقاح آزمایشگاهی      می­شود، اما تاثیر معنادار بر تکامل و رشد جنین آزمایشگاهی و پتانسیل باروری نداشت.
نوع مطالعه: Original Article |

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.