دوره 18، شماره 3 - ( 12-1398 )
جلد 18 شماره 3 صفحات 192-187 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (2590 مشاهده)
مقدمه: بیماریهای آندوکرین متعددی در خانمهای با سن تولیدمثل گزارش شده است که 10% از آن ها تحت تاثیر سندرم تخمدان پلیکیستیک میباشند.
هدف: این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین سطوح هورمون آنتیمولرین با سندرم متابولیک در بیماران با سندرم تخمدان پلیکیستیک انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی با استفاده از روش نمونهگیری متوالی از پرونده پزشکی مراجعین به پلیکلینیک بیمارستان عمومی دکتر سیپتو ماگونکوسمو و کلینیک ناباروری یاسمین (Kencana) از ژانویه 2013 تا دسامبر 2017 انجام شد. پیامد اولیه مطالعه ارزیابی سطح هورمون آنتیمولرین به عنوان یک متغیر مستقل در ارتباط با سندرم متابولیک بود. همچنین پیامد ثانویه، بررسی ارتباط بین سطح هورمون آنتیمولرین با هر کدام از فنوتیپهای سندرم تخمدان پلیکیستیک و پیامد ثالثیه ارزیابی ارتباط فنوتیپهای سندرم تخمدان پلیکیستیک بعنوان متغیرهای مستقل با سندرم متابولیک بود.
نتایج: زنان با سندرم تخمدان پلیکیستیک دارای میانه سطح هورمون آنتیمولرین 92/13 نانوگرم در میلیلیتر (بین 88/3 تا 06/34) بودند. 21% از افراد سندرم متابولیک با، میانه سطح هورمون آنتیمولرین 65/7 نانوگرم در میلی¬لیتر (77/3-20/20) داشتند که بالاتر از خانمهای بدون سندرم متابولیک بود (38/0 p=). شایعترین فنوتیپ در زنان با سندرم تخمدان پلیکیستیک، فنوتیپ 4 یعنی عدم یا کاهش تخمکگذاری و مورفولوژی تخمدان پلیکیستیک با شیوع 3/41% بود. شایعترین فنوتیپ در زنان با سندرم متابولیک، فنوتیپ 1 یعنی عدم یا کاهش تخمکگذاری و مورفولوژی تخمدان پلیکیستیک بعلاوه هیپرآندروژنیسم با شیوع 5/56% بود.
نتیجه گیری: تمام فنوتیپهای سندرم تخمدان پلیکیستیک ارتباط معنیداری را با سطح هورمون آنتیمولرین نشان دادند. در این میان فنوتیپ 1 در ارتباط با بالاترین سطح هورمون آنتیمولرین بود و همچنین ارتباط معنیداری با سندرم متابولیک داشت.
هدف: این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین سطوح هورمون آنتیمولرین با سندرم متابولیک در بیماران با سندرم تخمدان پلیکیستیک انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی با استفاده از روش نمونهگیری متوالی از پرونده پزشکی مراجعین به پلیکلینیک بیمارستان عمومی دکتر سیپتو ماگونکوسمو و کلینیک ناباروری یاسمین (Kencana) از ژانویه 2013 تا دسامبر 2017 انجام شد. پیامد اولیه مطالعه ارزیابی سطح هورمون آنتیمولرین به عنوان یک متغیر مستقل در ارتباط با سندرم متابولیک بود. همچنین پیامد ثانویه، بررسی ارتباط بین سطح هورمون آنتیمولرین با هر کدام از فنوتیپهای سندرم تخمدان پلیکیستیک و پیامد ثالثیه ارزیابی ارتباط فنوتیپهای سندرم تخمدان پلیکیستیک بعنوان متغیرهای مستقل با سندرم متابولیک بود.
نتایج: زنان با سندرم تخمدان پلیکیستیک دارای میانه سطح هورمون آنتیمولرین 92/13 نانوگرم در میلیلیتر (بین 88/3 تا 06/34) بودند. 21% از افراد سندرم متابولیک با، میانه سطح هورمون آنتیمولرین 65/7 نانوگرم در میلی¬لیتر (77/3-20/20) داشتند که بالاتر از خانمهای بدون سندرم متابولیک بود (38/0 p=). شایعترین فنوتیپ در زنان با سندرم تخمدان پلیکیستیک، فنوتیپ 4 یعنی عدم یا کاهش تخمکگذاری و مورفولوژی تخمدان پلیکیستیک با شیوع 3/41% بود. شایعترین فنوتیپ در زنان با سندرم متابولیک، فنوتیپ 1 یعنی عدم یا کاهش تخمکگذاری و مورفولوژی تخمدان پلیکیستیک بعلاوه هیپرآندروژنیسم با شیوع 5/56% بود.
نتیجه گیری: تمام فنوتیپهای سندرم تخمدان پلیکیستیک ارتباط معنیداری را با سطح هورمون آنتیمولرین نشان دادند. در این میان فنوتیپ 1 در ارتباط با بالاترین سطح هورمون آنتیمولرین بود و همچنین ارتباط معنیداری با سندرم متابولیک داشت.
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |