دوره 18، شماره 10 - ( 8-1399 )                   جلد 18 شماره 10 صفحات 910-905 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


چکیده:   (1754 مشاهده)
مقدمه: نازایی به دنبال علل مختلف از جمله زنانه و مردانه و هر دو و بدون علت است که با درمان طبی و جراحی مدیریت می­شود.
هدف: هدف از این مطالعه تعیین ارتباط وقوع حاملگی خودبخودی با فاکتورهای موثر در نازایی است.
مواد و روش ­ها: این مطالعه در دو مرکز نازایی در جنوب غرب ایران از فروردین 1395 تا فروردین 1396 انجام شده است. مطالعه به صورت مقطعی و مرور مدارک پزشکی در 655 زوج نازا انجام شده است. بیماران به دو گروه با و بدون حاملگی خودبخود به ترتیب 31 و 624 زوج تقسیم شدند. متغیرهای مورد مطالعه شامل سن زن و مرد، مصرف سیگار، شغل مرد، محل زندگی، علل نازایی، نوع و مدت نازایی و زیرگروه­های علل نازایی است.
نتایج: نازایی با علت مردانه و زنانه، و زنانه به تنهایی و مردانه به تنهایی و با علت نامعلوم به ترتیب 5/47 و 5/31 و 5/14 و 6/6% است. میزان حاملگی خودبخودی 7/4 % است که ارتباط معنی­داری با سن زن، مدت نازایی، نازایی غیرقابل توجیه و شغل همسر داردکه به ترتیب 036/0 =p ، 01 /0 = p،        001/0 = p و 004/0 = p است.
نتیجه­ گیری: شانس حاملگی خودبخودی در زوج­های نازا با سن زن، مدت نازایی، نازایی غیرقابل توجیه و شغل همسر ارتباط دارد.
 
نوع مطالعه: Original Article |

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.