دوره 18، شماره 10 - ( 8-1399 )
جلد 18 شماره 10 صفحات 824-815 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (2685 مشاهده)
زمینه: بسیاری از محققان لانهگزینی و پذیرش آندومتر را موضوعاتی مهم در علم تولیدمثل میدانند. اگرچه آزمایشهای متعدد انجام شده و نتایج آنها ارزیابی شده است، با این حال، هنوز هم شواهدی تأیید شده در مورد عوامل مرتبط و نقش اسپرم در میزان پذیرش آندومتر وجود ندارد.
هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر تعامل اسپرم با آندومتر روی تنظیم ژنهای درگیر در مسیر پذیرش آندومتر است.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 10 موش نر و 30 موش ماده NMRI گنجانده شدند و نیمی از موشهای نر تحت وازکتومی قرار گرفتند. موشهای مورد مطالعه به دو گروه تقسیم شدند: گروه 1 (مورد) شامل 15 موش ماده جفتگیری شده با 5 موش نر وازکتومی نشده، در حالی که گروه 2 (شاهد) شامل 15 موش ماده جفتگیری شده با 5 نر وازکتومی شده بود. موشهای گروه مورد کشته شدند و پس از 36 ساعت مورد ارزیابی قرار گرفتند و بافت آندومتر استخراج و برای ادامه مطالعه، درºC 80 نگهداری شد. بیان ژنهای مسیر پذیرش آندومتر، از جمله VEGF،HBEGF ،FGF2 ،EGF ،LIF ،LIFR ، HOXA10،MUC1 ، PGR و CSF، در هر دو گروه مورد بررسی قرار گرفت. برای آنالیز آماری از آزمون independent samples test (Mean ± SD) استفاده شد.
نتایج: سطح mRNA ژن (045/0 = p)LIF ، (040/0 = p)LIFR ، (032/0 = p)MUC1 ، (022/0 =p ) VEGF، (035/0 = p) EFG و (040/0 = p)FGF2 به طور معنیداری در گروه مورد در مقایسه با کنترل بالا بوده است.
نتیجه گیری: در نهایت، سمینال پلاسما بر روی بیان ژنهای درگیر در مسیر لانهگزینی موفق مانند LIF, LIFR, MUC1, VEGF, EGF, FGF2 موثر است.
هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر تعامل اسپرم با آندومتر روی تنظیم ژنهای درگیر در مسیر پذیرش آندومتر است.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 10 موش نر و 30 موش ماده NMRI گنجانده شدند و نیمی از موشهای نر تحت وازکتومی قرار گرفتند. موشهای مورد مطالعه به دو گروه تقسیم شدند: گروه 1 (مورد) شامل 15 موش ماده جفتگیری شده با 5 موش نر وازکتومی نشده، در حالی که گروه 2 (شاهد) شامل 15 موش ماده جفتگیری شده با 5 نر وازکتومی شده بود. موشهای گروه مورد کشته شدند و پس از 36 ساعت مورد ارزیابی قرار گرفتند و بافت آندومتر استخراج و برای ادامه مطالعه، درºC 80 نگهداری شد. بیان ژنهای مسیر پذیرش آندومتر، از جمله VEGF،HBEGF ،FGF2 ،EGF ،LIF ،LIFR ، HOXA10،MUC1 ، PGR و CSF، در هر دو گروه مورد بررسی قرار گرفت. برای آنالیز آماری از آزمون independent samples test (Mean ± SD) استفاده شد.
نتایج: سطح mRNA ژن (045/0 = p)LIF ، (040/0 = p)LIFR ، (032/0 = p)MUC1 ، (022/0 =p ) VEGF، (035/0 = p) EFG و (040/0 = p)FGF2 به طور معنیداری در گروه مورد در مقایسه با کنترل بالا بوده است.
نتیجه گیری: در نهایت، سمینال پلاسما بر روی بیان ژنهای درگیر در مسیر لانهگزینی موفق مانند LIF, LIFR, MUC1, VEGF, EGF, FGF2 موثر است.
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |