دوره 18، شماره 4 - ( 1-1399 )
جلد 18 شماره 4 صفحات 264-253 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (2184 مشاهده)
مقدمه: سندرم تخمدان پلیکیستیک (PCOS) خطر سندرم متابولیک (MetS) را افزایش میدهد. مقاومت به انسولین (IR) نقش مهمی در پاتوفیزیولوژی PCOS و MetS دارد.
هدف: این مطالعه به منظور مقایسه شیوع MetS در بین فنوتیپهای مختلف PCOS و ارتباط آن با اجزای آندروژنی انجام شد.
مواد و روش ها: 182 شرکتکننده واجد شرایط از پنج گروه برای این مطالعه مقایسهای با روش نمونهگیری آسان انتخاب شدند. سپس آنها با توجه به معیارهای روتردام به پنج گروه تقسیم شدند: (41n= ) H+P+O، (33n= )H+P ، (40n= )O+P ، (37n= ) H+O و گروه کنترل (بدون PCOS) (31n= ) .MetS براساس معیارهای NCEPATPIII اندازهگیری شد. اجزای آندروژنی شامل توتال تستوسترون (TT)، شاخص آزاد اندروژن (FAI) و گلوبولین متصل شونده به هور‌مو‌ن جنسی (SHBG) است.
نتایج: اختلاف معنیداری بین گروههای مطالعه به لحاظ شیوعMetS مشاهده شد (01/0 =p). در فنوتیپ H+P+O اختلاف معنیداری بین TG و TT و ارتباط معنیداری منفی بین SBP و DBP با SHBG وجود داشت. در فنوتیپ O+P، WC به طور معکوس با SHBG مرتبط بود. در فنوتیپ H+O، FBS و TG به طور مثبت با FAI ارتباط داشت، اما HDL به طور معکوس با FAI مرتبط بود. علاوه بر این، WC و DBP با TT در فنوتیپ H+O رابطه مثبتی داشتند. ارتباط معنیداری بین پارامترهای MetS و اجزای آندروژنیک در سایر افراد PCOS (فنوتیپ H+P) و در گروه کنترل مشاهده نشد. TT در گروه PCOS مبتلا به MetS به طور معنیداری بالاتر بود (04/0 =p).
نتیجه گیری: براساس نتایج تحقیق، مؤلفههای هیپراندروژنیک پیشگوییکنندههای قوی اختلالات متابولیک هستند. بنابراین، ما پیشنهاد میکنیم که غربالگری MetS به منظور پیشگیری از MetS و عوارض مرتبط با آن در زنان مبتلا به PCOS مورد نیاز است.
هدف: این مطالعه به منظور مقایسه شیوع MetS در بین فنوتیپهای مختلف PCOS و ارتباط آن با اجزای آندروژنی انجام شد.
مواد و روش ها: 182 شرکتکننده واجد شرایط از پنج گروه برای این مطالعه مقایسهای با روش نمونهگیری آسان انتخاب شدند. سپس آنها با توجه به معیارهای روتردام به پنج گروه تقسیم شدند: (41n= ) H+P+O، (33n= )H+P ، (40n= )O+P ، (37n= ) H+O و گروه کنترل (بدون PCOS) (31n= ) .MetS براساس معیارهای NCEPATPIII اندازهگیری شد. اجزای آندروژنی شامل توتال تستوسترون (TT)، شاخص آزاد اندروژن (FAI) و گلوبولین متصل شونده به هور‌مو‌ن جنسی (SHBG) است.
نتایج: اختلاف معنیداری بین گروههای مطالعه به لحاظ شیوعMetS مشاهده شد (01/0 =p). در فنوتیپ H+P+O اختلاف معنیداری بین TG و TT و ارتباط معنیداری منفی بین SBP و DBP با SHBG وجود داشت. در فنوتیپ O+P، WC به طور معکوس با SHBG مرتبط بود. در فنوتیپ H+O، FBS و TG به طور مثبت با FAI ارتباط داشت، اما HDL به طور معکوس با FAI مرتبط بود. علاوه بر این، WC و DBP با TT در فنوتیپ H+O رابطه مثبتی داشتند. ارتباط معنیداری بین پارامترهای MetS و اجزای آندروژنیک در سایر افراد PCOS (فنوتیپ H+P) و در گروه کنترل مشاهده نشد. TT در گروه PCOS مبتلا به MetS به طور معنیداری بالاتر بود (04/0 =p).
نتیجه گیری: براساس نتایج تحقیق، مؤلفههای هیپراندروژنیک پیشگوییکنندههای قوی اختلالات متابولیک هستند. بنابراین، ما پیشنهاد میکنیم که غربالگری MetS به منظور پیشگیری از MetS و عوارض مرتبط با آن در زنان مبتلا به PCOS مورد نیاز است.
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |