دوره 18، شماره 5 - ( 3-1399 )
جلد 18 شماره 5 صفحات 338-327 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (2379 مشاهده)
مقدمه: نشان داده شده که متوترکسایت دارای اثرات سوِئی بر روی بیضه بخصوص اپیتلیوم سمینی فروس میباشد. همچنین نشان داده شده که ملاتونین که یک هورمون اندوکرین میباشد میتواند عملکرد بیضه را طبیعی کند لذا بهتر است توانایی ملاتونین در پیشگیری از عوارض ایجاد شده توسط متوترکسایت بر روی بیضه بررسی گردد.
هدف: با توجه به اثرات آنتیاکسیدانی، ضد التهابی و ضد اپوپتوزیس ملاتونین، هدف این مطالعه بررسی اثر محافظتی ملاتونین بر علیه آسیب بیضه توسط متوترکسایت میباشد.
مواد و روش ها: تعداد 40 موش صحرائی نر با وزن 200 تا 230 گرم به 5 گروه 8 تایی تقسیم شدند. به موشهای گروه 1 به عنوان گروه کنترل ماده بیاثر تزریق شد. به موشهای گروه 2 تزریق داخل صفاقی ملاتونین 8 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن برای 15 روز متوالی انجام شد. به موشهای گروه 3 تزریق داخل وریدی ملاتونین 75 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن برای 15 روز متوالی انجام شد. به موشهای دو گروه باقیمانده تزریق داخل صفاقی ملاتونین 8 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن برای 15 روز متوالی (گروه 4) و 30 روز متوالی (گروه 5) انجام شد و سپس تزریق داخل وریدی ملاتونین 75 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روزهای 8 و 15 مداخله انجام شد. پارامترهای تولیدمثل از جمله غلظت اسپرم اپیدیدمی، بیان پروتئین تیروزین فسفریله بیضوی، بیان پروتئین تنظیمکننده حاد استروئیدوژنیک (StAR) و کاسپاز 3 و سطح مالون دیالدئید مورد آزمایش قرار گرفتند.
نتایج: غلظت اسپرم (ml/ 106×) در گروههای 4 (28/1±75/58) و 5 (57/2±93/55) به طور معنیداری (032/0p= ) در مقایسه با گروه 2 (14/2±92/32) بهبود یافته بود. اپیتلیوم سمینیفروس در گروههای 4 و 5 افزایش یافته بود در حالیکه بیان کاسپاز 3 کاهش یافته بود. در گروه درمان شده با ملاتونین در مقایسه با گروه متوترکسایت بیان پروتئین تیروزین فسفریله در 32 kDa کاهش و در 47 kDa افزایش یافته بود. بیان پروتئین StAR در گروههای مختلف تفاوتی را نشان نداد.
نتیجه گیری: نتایج ما نشان داد که ملاتونین باعث بهبود غلظت اسپرم اپیدیدیمی به وسیله کاهش بیان کاسپاز 3 و افزایش بیان پروتئین تیروزین فسفریله در بیضههای آسیب دیده با متوترکسایت میشود.
هدف: با توجه به اثرات آنتیاکسیدانی، ضد التهابی و ضد اپوپتوزیس ملاتونین، هدف این مطالعه بررسی اثر محافظتی ملاتونین بر علیه آسیب بیضه توسط متوترکسایت میباشد.
مواد و روش ها: تعداد 40 موش صحرائی نر با وزن 200 تا 230 گرم به 5 گروه 8 تایی تقسیم شدند. به موشهای گروه 1 به عنوان گروه کنترل ماده بیاثر تزریق شد. به موشهای گروه 2 تزریق داخل صفاقی ملاتونین 8 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن برای 15 روز متوالی انجام شد. به موشهای گروه 3 تزریق داخل وریدی ملاتونین 75 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن برای 15 روز متوالی انجام شد. به موشهای دو گروه باقیمانده تزریق داخل صفاقی ملاتونین 8 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن برای 15 روز متوالی (گروه 4) و 30 روز متوالی (گروه 5) انجام شد و سپس تزریق داخل وریدی ملاتونین 75 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روزهای 8 و 15 مداخله انجام شد. پارامترهای تولیدمثل از جمله غلظت اسپرم اپیدیدمی، بیان پروتئین تیروزین فسفریله بیضوی، بیان پروتئین تنظیمکننده حاد استروئیدوژنیک (StAR) و کاسپاز 3 و سطح مالون دیالدئید مورد آزمایش قرار گرفتند.
نتایج: غلظت اسپرم (ml/ 106×) در گروههای 4 (28/1±75/58) و 5 (57/2±93/55) به طور معنیداری (032/0p= ) در مقایسه با گروه 2 (14/2±92/32) بهبود یافته بود. اپیتلیوم سمینیفروس در گروههای 4 و 5 افزایش یافته بود در حالیکه بیان کاسپاز 3 کاهش یافته بود. در گروه درمان شده با ملاتونین در مقایسه با گروه متوترکسایت بیان پروتئین تیروزین فسفریله در 32 kDa کاهش و در 47 kDa افزایش یافته بود. بیان پروتئین StAR در گروههای مختلف تفاوتی را نشان نداد.
نتیجه گیری: نتایج ما نشان داد که ملاتونین باعث بهبود غلظت اسپرم اپیدیدیمی به وسیله کاهش بیان کاسپاز 3 و افزایش بیان پروتئین تیروزین فسفریله در بیضههای آسیب دیده با متوترکسایت میشود.
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |