دوره 18، شماره 5 - ( 3-1399 )                   جلد 18 شماره 5 صفحات 358-347 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


چکیده:   (2100 مشاهده)
مقدمه: استفاده از نشانگرهای زیستی در خون از قبیل میکروریبونوکلئیک اسیدها، امکان تشخیص و درمان غیرتهاجمی با بازدهی بالای بیماری آندومتریوزیس را فراهم نموده است.
هدف: در این پژوهش، میزان کمّی بیان مولکول miRNA-185 گردش خون و اهداف مولکولی VEGA و PDGF در بیماران مبتلا به آندومتریوزیس در مقایسه با افراد سالم مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است.
مواد و روش ­ها: 25 خانم با تاریخچه تشخیصی آندومتریوزیس (درجه 3-4) با لاپاراسکوپی به عنوان گروه بیمار و 25 خانم که به منظور بررسی کیست­های تخمدانی یا درد لگنی تحت لاپاراسکوپی قرار گرفته و غیرمبتلا تشخیص داده شده بودند، به عنوان گروه سالم و کنترل در نظر گرفته شدند پس از جمع­آوری نمونه­های خون از گروه­های مورد مطالعه، RNA کل از آنها استخراج و توالی­یابی مبتنی بر RNA بر روی آنها انجام شده و میزان بیان miRNA-185 و    ژن­های هدف به روش Q-RT-PCR مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج: پروفایل بیانی توالی­یابی RNA های غیرکد­کننده نشان داد که سطح بیان miRNA-185 در خون کامل بیماران نسبت به افراد سالم کاهش یافته است. همچنین، نتایج Q-RT-PCR نشان داد که میزان بیان miRNA-185 در پلاسمای خون بیماران نیز کاهش معناداری داشته است. آنالیز منحنی ROC، سطح زیر نمودار (AUC) به میزان 919/0 را نشان داد که نشان از ارزش تشخیصی miRNA-185 مذکور بود (001/0p< ). همچنین، نتایج RT-PCR نیز نشان داد که هیچ افزایش یا کاهش معنادار در میزان رونوشت­های VEGF و PDGF در خون کامل بیماران و گروه کنترل مشاهده نشده است                   (3608/0 = VEGF ,pو 0976/0 =.(PDGF, p
نتیجه­ گیری: نتایج به دست آمده از مطالعه نشان می­دهد که کاهش بیان miRNA-185 در پلاسمای خون بیماران مبتلا به آندومتریوزیس در مقایسه با افراد کنترل می­تواند به عنوان یک بیومارکر غیرتهاجمی در تشخیص زود هنگام و غربالگری سرطان تخمدان با استفاده از نمونه­های خونی استفاده نمود.
نوع مطالعه: Original Article |

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.