دوره 18، شماره 6 - ( 3-1399 )                   جلد 18 شماره 6 صفحات 470-465 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


چکیده:   (2811 مشاهده)
مقدمه: مدیریت بیماران با پاسخ تخمدانی ضعیف یک مسئله پیچیده و بحث برانگیز در زمینه طب باروری است.
هدف: هدف از این مطالعه استفاده از Dual Stimulation در یک سیکل قاعدگی در افراد با پاسخ ضعیف تخمدانی با علت ناشناخته در گروه 1 طبقه­بندی POSEIDON، زیر گروه a2 و مقایسه نتایج ART بین تحریک تخمدان درفاز لوتئال و فولیکولار است.
مواد و روش ­ها: در این تحقیق مقطعی، 10 زن با سن کمتر از 35 سال، تعداد فولیکول آنترال بیشتر از 5 و آنتی­مولرین هورمون بیش از 2/1 نانوگرم در    میلی­لیتر وارد مطالعه شدند. همه شرکت­کنندگان پروتکل آنتاگونیست معمولی را در فاز فولیکولار دریافت کردند و تنها سیکل­هایی با تخمک برداشت شده زیر 4 عدد وارد مطالعه شدند. تحریک تخمدان در فاز لوتئال با تزریق گنادوتروپین یائسگی انسانی 300 (HMG) واحد در روز از روز اول پونکسیون شروع شد. هنگامی که فولیکول­های غالب به قطر 14 میلی­متر رسیدند، 25/0 میلی­گرم در روز آنتاگونیست هورمون آزاد­کننده گنادوتروپین تجویز گردید و زمانی که حداقل دو فولیکول با قطر متوسط 17 میلی­متر مشاهده شد، 10000 واحد گنادوتروپین کوریونی انسانی تزریق و 36-34 ساعت بعد، پونکسیون انجام شد. سرانجام دو فاز لوتئال و فولیکولار، از نظر تعداد تخمک­های برداشت شده، تعداد جنین­های بدست آمده و میزان لقاح با هم مقایسه گردیدند.
نتایج: تعداد تخمک­های بدست آمده (004/0 =p)، تخمک­های بالغ (016/0 =p) و جنین­ها (013/0 =p) در فاز لوتئال نسبت به فاز فولیکولار به طور       معنی­داری بیشتر بود. کیفیت جنین در دو مرحله مشابه بود.
نتیجه­ گیری: Dual Stimulation می­تواند تعداد تخمک­های بازیابی شده در POR های غیر­منتظره را افزایش دهد.
نوع مطالعه: Original Article |

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.