مقدمه: افزایش سن میتواند منجر به کاهش بلوغ تخمک، کیفیت جنین و پتانسیل لقاح گردد.
هدف: هدف از این مطالعه مقایسهی اثرات استرادیول (E2) و آنتی اکسیدان روغن کنجد بر روی کیفیت تخمک و جنین بین موشهای پیر و جوان میباشد.
مواد و روش ها: 60 موش در دو گروه پیر و جوان به 3 گروه درمان با روغن کنجد، E2 + روغن کنجد و نرمال سالین (گروه کنترل) تقسیم گردیدند. سپس به صورت تصادفی برخی از تخمکها برای پروسه لقاح آزمایشگاهی و نیمی دیگر برای بررسی مورفولوژی انتخاب گردیدند. سپس جنینهای 2 سلولی حاصل برای بیان ژنهای E-کادهرین، گلیکوپروتئین زونا پلوسیدای 3 و بتا-کتنین استفاده گردیده و برخی از جنینها تا مرحلهی بلاست جهت ارزیابی زندهمانی کشت داده شدند.
نتایج: نتایج نشان دادند که میانگین ضخامت زوناپلوسیدا و فضای پریویتلاین در گروه موشهای پیر که E2 + روغن کنجد دریافت کردند، افزایش یافت. تعداد جنینهای دو سلولی، بلاست و میزان زندهمانی در گروه موشهای پیر که روغن کنجد دریافت کرده بودند به صورت معناداری به ترتیب 018/0 = p، 002/0 = p و 0001/0 = p افزایش یافت. شکل نرمال زونا پلوسیدا و تعداد refractile body، نیز در موش پیر که روغن کنجد دریافت نمودند افزایش یافت. در هر دو گروه درمان نسبت به گروه کنترل کاهش بیان ژن E-کادهرین مشاهد گردید.
نتیجه گیری: دادهها نشان دادند که روغن کنجد پاسخ مناسبی در گروه موشهای پیر نشان دادند، زیرا افزایش سن با افزایش تولید ذرات فعال اکسیژن در ارتباط میباشد که این امر منجر به نقص در کیفیت اووسیت و جنین میگردد.