یکشنبه 4 آذر 1403
[Archive]
دوره 19، شماره 9 - ( 7-1400 )
جلد 19 شماره 9 صفحات 810-801 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hosseinalipour E, Karimipour M, Ahmadi A. Detrimental effects of cerium oxide nanoparticles on testis, sperm parameters quality, and in vitro fertilization in mice: An experimental study. IJRM 2021; 19 (9) :801-810
URL: http://ijrm.ir/article-1-1888-fa.html
URL: http://ijrm.ir/article-1-1888-fa.html
اثرات نانوذرات اکسید سریوم بر بیضه، کیفیت پارامترهای اسپرم و لقاح آزمایشگاهی در موش: یک مطالعه تجربی. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1400; 19 (9) :801-810
اثرات نانوذرات اکسید سریوم بر بیضه، کیفیت پارامترهای اسپرم و لقاح آزمایشگاهی در موش: یک مطالعه تجربی
چکیده: (1449 مشاهده)
مقدمه: نانو ذرات اکسید سریوم (CeO2NPs) به عنوان یک نانو مواد مهم بوده و در بسیاری از زمینهها کاربرد گستردهای دارد و تماس انسان با آن اجتنابناپذیر است. در خصوص تأثیر این ذرات بر سیستم تولیدمثلی جنس مذکر اختلاف نظر وجود دارد.
هدف: هدف از این مطالعه تعیین اثرات تجویز ذرات اکسید سریوم بر بافت بیضه، پارامترهای اسپرم و لقاح آزمایشگاهی در موشها میباشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از 24 موش بالغ نر در سه گروه استفاده شد، یک گروه کنترل و دو گروه تجربی که ذرات اکسید سریوم را به ترتیب در دوزهای 50 و 100 میلیگرم وزن بدن را به مدت 35 روز دریافت کردند. در پایان مطالعه قطر لولههای منیساز و ارتفاع اپیتلیوم آنها، شاخص اسپرمیوژنسیس، پارامترهای اسپرم (تعداد، تحرک، زندهمانی، بلوغ، مورفولوژی و آسیب DNA) و لقاح آزمایشگاهی بررسی شد.
نتایج: نتایج بافتشناسی نشان داد که قطر و ارتفاع اپیتلیوم لولههای منیساز و شاخص اسپرمیوژنسیس در گروههای دریافتکننده نانوذرات اکسید سریوم نسبت به گروه کنترل بطور معناداری کاهش یافته بود. کیفیت تمامی پارامترهای اسپرم در گروههای تجربی دریافتکننده نانو ذرات کاهش یافته بود. علاوه بر این، درصد اسپرمهای نابالغ و اسپرمهای با آسیب DNA بطور معنا دار افزایش یافته بود. ضمنا درصد لقاح و رشد جنینی آزمایشگاهی نیز در گروههای تجربی کاهش یافته بود.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تجویز دهانی نانوذرات اکسید سریوم دارای اثرات منفی بر بافت بیضه، کیفیت پارامترهای اسپرم داشته و باعث کاهش میزان لقاح و رشد جنینی در موش میشود.
هدف: هدف از این مطالعه تعیین اثرات تجویز ذرات اکسید سریوم بر بافت بیضه، پارامترهای اسپرم و لقاح آزمایشگاهی در موشها میباشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از 24 موش بالغ نر در سه گروه استفاده شد، یک گروه کنترل و دو گروه تجربی که ذرات اکسید سریوم را به ترتیب در دوزهای 50 و 100 میلیگرم وزن بدن را به مدت 35 روز دریافت کردند. در پایان مطالعه قطر لولههای منیساز و ارتفاع اپیتلیوم آنها، شاخص اسپرمیوژنسیس، پارامترهای اسپرم (تعداد، تحرک، زندهمانی، بلوغ، مورفولوژی و آسیب DNA) و لقاح آزمایشگاهی بررسی شد.
نتایج: نتایج بافتشناسی نشان داد که قطر و ارتفاع اپیتلیوم لولههای منیساز و شاخص اسپرمیوژنسیس در گروههای دریافتکننده نانوذرات اکسید سریوم نسبت به گروه کنترل بطور معناداری کاهش یافته بود. کیفیت تمامی پارامترهای اسپرم در گروههای تجربی دریافتکننده نانو ذرات کاهش یافته بود. علاوه بر این، درصد اسپرمهای نابالغ و اسپرمهای با آسیب DNA بطور معنا دار افزایش یافته بود. ضمنا درصد لقاح و رشد جنینی آزمایشگاهی نیز در گروههای تجربی کاهش یافته بود.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تجویز دهانی نانوذرات اکسید سریوم دارای اثرات منفی بر بافت بیضه، کیفیت پارامترهای اسپرم داشته و باعث کاهش میزان لقاح و رشد جنینی در موش میشود.
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
