دوره 19، شماره 10 - ( 8-1400 )                   جلد 19 شماره 10 صفحات 898-889 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


چکیده:   (1558 مشاهده)
مقدمه: انجماد شیشه­ای بعنوان موثرترین روش نگهداری طولانی مدت نگهداری تخمک، توانسته امکان نگهداری تخمک را در وضعیت­های مختلف به ویژه بیماران دچار سرطان تخمک و نیازمند جراحی، فراهم نماید. البته روش­های بلوغ آزمایشگاهی تخمک برای تخمک­های منجمد شده نیازمند اصلاح و بهبود است.
هدف: از آنجا که ملاتونین و مایع فولیکولی ممکن است بر تکوین تخمک در محیط آزمایشگاه اثر بگذارند، مطالعه حاضر تأثیر آنها را در تغییر میزان صدمات احتمالی ناشی از انجماد شیشه­ای تخمک­های نارس موش بررسی کرده است.
مواد و روش ها: چهارصد تخمک نارس از تخمدان موش­های نژاد NMRI تهیه و پس از انجماد شیشه­ای در گروه­های زیر شامل گروه کنترل تیمار         (C-Vit-GV) و گروه­های تیمار شامل: ملاتونین، مایع فولیکولی و هر دو، قرار گرفتند. تعدادی تخمک نابالغ منجمد نشده (Non-Vit-GV) و تعدادی تخمک بالغ متافازی منجمد نشده (Vivo-MII) به ترتیب برای بررسی شرایط انجماد شیشه­ای و بلوغ آزمایشگاهی بکار گرفته شدند. میزان بلوغ آزمایشگاهی و تکوین بعدی آنها به جنین 2 سلولی در گروه­های مختلف بررسی شد.
نتایج: تکوین جنین­ ها به مرحله دوسلولی در گروه Vivo-MII با گروه Non-Vit-GV قابل مقایسه بود. همچنین میزان بلوغ آزمایشگاهی و تکوین بعدی به جنین دوسلولی در گروه Non-Vit-GV با گروه C-Vit-GV قابل مقایسه بود. از طرفی میزان بلوغ آزمایشگاهی و لقاح آزمایشگاهی در گروه­های            M-Vit-GV، hFF-Vit-GV و M+hFF-Vit-GV و C-Vit-GV نیز قابل مقایسه بود.
نتیجه­ گیری: از نتایج مطالعه حاضر نتیجه­گیری می­کنیم در صورتیکه شرایط انجماد شیشه­ای، بلوغ آزمایشگاهی و لقاح آزمایشگاهی به اندازه کافی بهینه باشند بدون استفاده از مکمل­ها می­توان به میزان قابل قبولی از بلوغ آزمایشگاهی و لقاح آزمایشگاهی دست پیدا کرد.
نوع مطالعه: Original Article |

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.