مقدمه: نانوذرات دیاکسید تیتانیوم در طیف گستردهای مورد استفاده قرار میگیرند، نتایج اخیر نشان داده شده است که این نانوذرات بر دستگاه تولیدمثلی مردان اثرات سیتوتوکسیکی میگذارند.
هدف: اثرات مصرف نانو ذرات دیاکسید تیتانیوم بر کروماتین و پارامترهای اسپرم و هیستوپاتولوژی لولهای سمینی فروس موشهای نر بررسی شده است.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 32 موش نرNMRI (35 ± 3، سن 12-8 هفته) به چهار گروه تقسیم شدند (در هر گروه 8 موش): گروههای تحت درمان دوزهای 5/2 (گروه اول)، 5 (گروه دوم) و 10 (گروه سوم) میلیگرم در کیلوگرم نانوذره تیتانیوم به مدت 40 روز خوراکی خورانده شدند و گروه کنترل بافر فسفات سالین دریافت کردند. پارامترهای اسپرم، یکپارچگی و کیفیت کروماتین DNA اسپرم با استفاده از رنگآمیزی کرومومایسین A3، آنیلین بلو، تولوئیدین بلو و تانل مورد بررسی قرار گرفتند. رنگآمیزی هماتوکسلین-ائوزین برای اندازهگیری سلولهای اسپرماتوژنیک و قطر کل در لولههای سمینی فروس انجام شد. همچنین سطح هورمونهای جنسی و مالوندیالدهید بررسی شد.
نتایج: دم غیرطبیعی اسپرم در گروه سوم (91/4 ± 78/28) در مقایسه با گروه کنترل (95/3 ± 75/12) افزایش یافت. در حالی که رنگآمیزی کرومومایسین A3 در گروه سوم نسبت به گروه کنترل میزان بالاتری نشان داد، با این حال رنگآمیزی آنیلین بلو و تولوئیدین بلو تفاوتی نداشت. کاهش معنیداری در شاخص اسپرماتوژنز و پارامترهای لومن در گروه سوم مشاهده شد. تعداد سلولهای لیدیگ، قطر و مساحت سلولی لوله سمینی فروس در گروههای درمان کمتر بود. همچنین سطح هورمون تستوسترون در این گروهها پایینتر بود و درصد مالوندیالدهید در مایع سمنی بیشتر بود.
نتیجه گیری: مکانیسم دقیق نانوذرات تیتانیوم مشخص نیست اگرچه اثرات سیتوتوکسیکی و ژنوتوکسیکی نانوذرات تیتانیوم مربوط به استرس اکسیداتیو است. با توجه به کاربرد گسترده آنها، نانواکسیدتیتانیوم باید کانون توجه سلامت عمومی باشند.