جمعه 7 دی 1403
[Archive]
دوره 19، شماره 12 - ( 10-1400 )
جلد 19 شماره 12 صفحات 1084-1075 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ranjar F, Warmelink J, Mousavi R, Gharacheh M. Maternal-fetal attachment and anxiety in pregnant women who conceived through assisted reproductive technology: A longitudinal study. IJRM 2021; 19 (12) :1075-1084
URL: http://ijrm.ir/article-1-2030-fa.html
URL: http://ijrm.ir/article-1-2030-fa.html
دلبستگی مادری-جنینی و اضطراب بارداری در زنان باردار شده از طریق روش های کمک باروری و طبیعی: یک مطالعه طولی. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1400; 19 (12) :1075-1084
چکیده: (2072 مشاهده)
مقدمه: بارداری از طریق روشهای کمک باروری (ART) یک تجربه استرسزا است که ممکن است دلبستگی پرهناتال را تحت تأثیر قرار دهد. با این وجود، دلبستگی مادری-جنینی (MFA) و اضطراب در بارداری بعد از ART کمتر مورد بررسی قرار گرفته است.
هدف: هدف این مطالعه، مقایسه تغییرات MFA و اضطراب بارداری در سه ماهه اول و سوم در زنان باردار شده از طریق روشهای کمک باروری و طبیعی بود.
مواد و روش ها: یک مطالعه طولی در سال 1398 بر روی 187 زن باردار (بارداری طبیعی= 144، کمک باروری= 43) انجام شد. مشارکتکنندگان با استفاده از نمونهگیری مستمر از یک کلینیک پرهناتال در تهران انتخاب شدند. جهت گردآوری دادهها از مقیاس دلبستگی مادر-جنینی Cranley و پرسشنامه اضطراب مرتبط با بارداری Van Den Bergh استفاده شد.
نتایج: در زنان ART، نمره MFA در هفته 12 بارداری پایینتر از زنان باردار طبیعی بود اما در هفته 36 بارداری، تفاوت معنیداری وجود نداشت. در هر دو گروه MFA در 36 هفته به طور معنیداری بالاتر از 12 هفته بود (001/0 ≥ p). افزایش در نمره MFA به طور معنیداری در زنان ART بالاتر از زنان باردار طبیعی بود (001/0 ≥ p). نمره اضطراب بارداری در دو گروه افت پیدا کرد و تفاوت معنیداری در تغییرات نمره اضطراب بین دو گروه مشاهده نشد (84/0 = p).
نتیجه گیری: دلبستگی به جنین در زنان باردار شده از طریق روشهای کمک باروری در سه ماهه سوم بارداری مشابه سایر زنان بود و آنها اضطراب بیشتری را تجربه نکردند.
هدف: هدف این مطالعه، مقایسه تغییرات MFA و اضطراب بارداری در سه ماهه اول و سوم در زنان باردار شده از طریق روشهای کمک باروری و طبیعی بود.
مواد و روش ها: یک مطالعه طولی در سال 1398 بر روی 187 زن باردار (بارداری طبیعی= 144، کمک باروری= 43) انجام شد. مشارکتکنندگان با استفاده از نمونهگیری مستمر از یک کلینیک پرهناتال در تهران انتخاب شدند. جهت گردآوری دادهها از مقیاس دلبستگی مادر-جنینی Cranley و پرسشنامه اضطراب مرتبط با بارداری Van Den Bergh استفاده شد.
نتایج: در زنان ART، نمره MFA در هفته 12 بارداری پایینتر از زنان باردار طبیعی بود اما در هفته 36 بارداری، تفاوت معنیداری وجود نداشت. در هر دو گروه MFA در 36 هفته به طور معنیداری بالاتر از 12 هفته بود (001/0 ≥ p). افزایش در نمره MFA به طور معنیداری در زنان ART بالاتر از زنان باردار طبیعی بود (001/0 ≥ p). نمره اضطراب بارداری در دو گروه افت پیدا کرد و تفاوت معنیداری در تغییرات نمره اضطراب بین دو گروه مشاهده نشد (84/0 = p).
نتیجه گیری: دلبستگی به جنین در زنان باردار شده از طریق روشهای کمک باروری در سه ماهه سوم بارداری مشابه سایر زنان بود و آنها اضطراب بیشتری را تجربه نکردند.
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
