دوره 20، شماره 2 - ( 11-1400 )
جلد 20 شماره 2 صفحات 150-145 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (1102 مشاهده)
مقدمه: سالانه بیش از 135000 نفر از جمعیت زیر 45 سال در اندونزی به سرطان مبتلا میشوند. تشخیص و مدیریت خوب سرطان کیفیت زندگی را افزایش میدهد.
هدف: تعیین دانش، نگرش و رفتار پزشکان حامی بیماران سرطانی در حفظ باروری.
مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در 18 بیمارستان دولتی نوع D و بیمارستان دکتر Cipto Mangunkusumo در جاکارتا، اندونزی، بین ژانویه 2018 تا آگوست 2019 انجام شد. این مطالعه شامل پزشکان ارائهدهنده مراقبت از بیماران سرطانی بود. دادهها به صورت توصیفی توصیف شد.
نتایج: اکثر پزشکان عمومی، متخصصان و فوق‌تخصصها شرکت‌کننده در این مطالعه به ترتیب 30-26 سال (4/65%)، 35-31 سال (4/70%) و 40-31 سال (0/53%) سن داشتند. شایعترین درمان باروری شناخته شده توسط پزشکان عمومی، لقاح آزمایشگاهی با انجماد جنین (1/12٪) بود، در حالیکه این درمان برای متخصصان، انجماد اسپرم (5/24٪) بود. در همین حال، فوق تخصصها بیشتر در مورد لقاح آزمایشگاهی با انجماد جنین و انجماد اسپرم با استفاده از آگونیست GnRH (مانند تزریق لوپرولید) پیش از درمان سرطان (13٪) میدانستند. نگرش مثبت نسبت به حفظ باروری به عنوان یک اولویت مهم برای بیماران سرطانی در 0/72% از پزشکان عمومی، 3/73% از متخصصان و 100% از فوق تخصصها نشان داده شد. پزشکان عمومی بیشتر بیماران را به متخصصان باروری ارجاع میدادند (4/44%). بسیاری از متخصصان (9/54٪) و فوق تخصصها (67٪) در مورد تأثیر احتمالی وضعیت بیمار و/یا درمان بیماری بر باروری بحث میکردند.
نتیجه گیری: دانش و شیوه‌های مربوط به حفظ باروری در بین پزشکان عمومی، متخصصان و فوق‌تخصصها متفاوت است. با این حال، نگرش مثبت در بین آنها مشابه بود.
هدف: تعیین دانش، نگرش و رفتار پزشکان حامی بیماران سرطانی در حفظ باروری.
مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در 18 بیمارستان دولتی نوع D و بیمارستان دکتر Cipto Mangunkusumo در جاکارتا، اندونزی، بین ژانویه 2018 تا آگوست 2019 انجام شد. این مطالعه شامل پزشکان ارائهدهنده مراقبت از بیماران سرطانی بود. دادهها به صورت توصیفی توصیف شد.
نتایج: اکثر پزشکان عمومی، متخصصان و فوق‌تخصصها شرکت‌کننده در این مطالعه به ترتیب 30-26 سال (4/65%)، 35-31 سال (4/70%) و 40-31 سال (0/53%) سن داشتند. شایعترین درمان باروری شناخته شده توسط پزشکان عمومی، لقاح آزمایشگاهی با انجماد جنین (1/12٪) بود، در حالیکه این درمان برای متخصصان، انجماد اسپرم (5/24٪) بود. در همین حال، فوق تخصصها بیشتر در مورد لقاح آزمایشگاهی با انجماد جنین و انجماد اسپرم با استفاده از آگونیست GnRH (مانند تزریق لوپرولید) پیش از درمان سرطان (13٪) میدانستند. نگرش مثبت نسبت به حفظ باروری به عنوان یک اولویت مهم برای بیماران سرطانی در 0/72% از پزشکان عمومی، 3/73% از متخصصان و 100% از فوق تخصصها نشان داده شد. پزشکان عمومی بیشتر بیماران را به متخصصان باروری ارجاع میدادند (4/44%). بسیاری از متخصصان (9/54٪) و فوق تخصصها (67٪) در مورد تأثیر احتمالی وضعیت بیمار و/یا درمان بیماری بر باروری بحث میکردند.
نتیجه گیری: دانش و شیوه‌های مربوط به حفظ باروری در بین پزشکان عمومی، متخصصان و فوق‌تخصصها متفاوت است. با این حال، نگرش مثبت در بین آنها مشابه بود.
نوع مطالعه: Short Research Reports |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |