دوره 20، شماره 4 - ( 1-1401 )                   جلد 20 شماره 4 صفحات 254-241 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Afshar B, Amini L, Hasani M, Jahanfar S, Nabavi S M. The most effective sexual function and dysfunction interventions in individuals with multiple sclerosis: A systematic review and meta-analysis. IJRM 2022; 20 (4) :241-254
URL: http://ijrm.ir/article-1-2088-fa.html
مؤثرترین مداخلات در عملکرد و اختلال عملکرد جنسی افراد با مولتیپل اسکلروزیس: یک مرور سیستماتیک و متاآنالیز. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1401; 20 (4) :241-254

URL: http://ijrm.ir/article-1-2088-fa.html


چکیده:   (1142 مشاهده)
مقدمه: اختلال عملکرد جنسی در مولتیپل اسکلروزیس وابسته به عوامل متعددی است. با این وجود هیچ درمان قابل اعتمادی برای این چالش وجود ندارد.
هدف: هدف از انجام مطالعه، تعیین مداخلات مؤثر بر عملکرد جنسی یا اختلال عملکرد جنسی در افراد با مولتیپل اسکلروزیس بود.
مواد و روش­ ها: برای یافتن مطالعات مداخله­ای منتشر شده مرتبط که حداقل دارای چکیده انگلیسی یا به زبان فارسی باشند، پایگاه داده­های بین­المللی آنلاین شامل  Statistical Institute, PubMed, Scopus, Cochrane, Medline, PsycINFO, EMBASE, CINAHL Google Scholarاز ژانویه 1990 تا ژوئن 2021 جستجو شد. نتایج با استفاده از نرم­افزار RevMan 5.3 تجزیه و تحلیل شد و 05/0 p < بعنوان سطح معنی­داری در نظر گرفته شد.
نتایج: در بررسی اولیه 568 مقاله وارد شد، پس از حذف مقاله­های تکراری و غیرمرتبط بر اساس داشتن اطلاعات اصلی، 41 مقاله باقی ماند. مطالعات بر اساس وجود یا عدم وجود علائم اختلال عملکرد جنسی در معیارهای ورود به مطالعه، به دو گروه عملکرد جنسی (27 مطالعه) و اختلال عملکرد جنسی (14 مطالعه) تقسیم شدند. مداخلات در هر گروه به چهار دسته که شامل مداخلات روان درمانی-آموزشی، ورزش و توانبخشی، طبی و مداخلات مختلط تقسیم شدند. بیش از نیمی از مداخلات روان درمانی-آموزشی بهبود قابل توجهی را بعد از اتمام مداخله در عملکرد جنسی نشان دادند (0003/0 = p). در مطالعات اختلال عملکرد جنسی، در بیشتر مداخلات (14/13 = n) حداقل یک زیر مقیاس اختلال عملکرد جنسی بهبود یافته بود. همچنین مداخلات طبی بر اختلال عملکرد جنسی مردان و مداخلات روان درمانی-آموزشی در عملکرد جنسی زنان تأثیر بیشتری داشتند.
نتیجه ­گیری: مداخلات روان درمانی-آموزشی و طبی، متداول­ترین نوع مداخلات مؤثر بر عملکرد و اختلال عملکرد جنسی بودند. مداخلات روان درمانی-آموزشی که به طور اختصاصی در زنان اجرا شده بودند و چهار مقاله­ای که به طور اختصاصی در مورد درمان طبی مردان بودند، تأثیرات مثبتی را نشان دادند.
نوع مطالعه: Review article |

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به International Journal of Reproductive BioMedicine می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | International Journal of Reproductive BioMedicine

Designed & Developed by : Yektaweb