مقدمه: استفاده از انتقال جنین منجمد (FET) در فرآیندهای کمک به تولیدمثل در سراسر جهان افزایش یافته است. تحریک کنترل شده تخمدان و سپس انتقال جنین تازه ممکن است همزمانی آندومتر و جنین را مختل کند. با این حال، شواهد متناقضی در مورد نرخ تولد زنده (LBR) و نرخ حاملگی بالینی (CPR) وجود دارد.
هدف: مقایسه LBRs و CPRs در چرخههای انتقال بلاستوسیست تازه اتولوگ منفرد روز 5 در مقابل سیکلهای انتقال بلاستوسیست منجمد شده، برای بررسی تأثیر تحریک کنترل شده تخمدان بر ناهمزمانی جنین-آندومتر.
مواد و روش ها: یک تجزیه و تحلیل مقطعی بزرگ از 6002 انتقال جنین (ET) شامل 3774 چرخه تازه و 2228 چرخه FET از سال 2016 تا 2019 انجام شد. در ضمن تجزیه و تحلیل چند متغیره و زیر گروهی برای پاسخدهندگان بالا (بیش از 20 تخمک) انجام شد.
نتایج: تجزیه و تحلیل تک متغیره تفاوتی در LBR و CPR نشان نداد. با این حال، تجزیه و تحلیل چند متغیره کاهش قابل توجهی در LBR و CPR در FET در مقایسه با انتقال امبریوهای تازه نشان داد. سن شرکتکننده جوانتر، سابقه حاملگی در لقاح آزمایشگاهی قبلی، گسترش بلاستوسیست پیشرفته، تروفکتودرم با کیفیت بالاتر و تعداد تجمعی کمتر ETs همگی شانس LBR و CPR را بهبود بخشیدند. لقاح آزمایشگاهی معمولی، به جای تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم، CPR را بهبود بخشید اما LBR را بهبود نبخشید. شاخص توده بدنی LBR و CPR را تحت تأثیر قرار نداد. در زیر گروه مطالعه شده تجزیه و تحلیل چند متغیره پاسخدهندگان بالا تفاوتی در LBR یا CPR نشان نداد.
نتیجه گیری: این مطالعه با تحلیل چند متغیره نشان میدهد که LBR و CPR در ETs تازه نسبتاً در حدود 14% بالاتر در مقایسه با FETs میباشد. یک استراتژی یکسان انجماد، بدون دلیل مناسب، ممکن است به نتایج نامطلوب منجر شود. در افراد با پاسخدهی بالا، چرخههای فریز کردن ممکن است مفید باشد، در عین حال نتایج مشابه به نظر میرسد.