مقدمه: تأثیر روشهای مدرن درمان ناباروری بر حجم تیموس جنین به خوبی شناخته نشده است.
هدف: حجم 3 بعدی (D3) تیموس جنین 18 تا 24 هفته حاملگی حاصل از لقاح آزمایشگاهی (IVF) با موارد حاملگی خودبهخود مقایسه شد.
مواد و روش ها: در این مطالعه مورد-شاهدی آیندهنگر 135 مورد بررسی شدند. این مطالعه بین جولای 2019 و جولای 2020 در یک بیمارستان دانشگاهی در ترابزون ترکیه انجام شد. حجم تیموس جنین در خانمهای باردار که در مطالعه قرار گرفتند با کمک سیستم آنالیز کامپیوتری ارگان مجازی موجود در یک سیستم سونوگرافی پیشرفته محاسبه شد. حجم تیموس جنین بین زنان باردار با IVF و زنان باردار خود به خود مقایسه شد.
نتایج: اندازه تیموس جنین در گروه حاملگی حاصل از IVF نسبت به حاملگی خودبهخودی بهطور معنیداری کمتر بود (001/0 > p). نتایج مطالعه نشان داد که عوارض جنینی، مانند وضعیت سلامت غیرمطمئن جنین و نیاز به مراقبتهای ویژه نوزادان، در مواردی که پس از درمان IVF باردار شده بودند، بیشتر بود. همچنین مشخص شد که میزان هر گونه عارضه بارداری در گروه حاملگی IVF به طور معنیداری بیشتر بود (02/0 = p).
نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه شاید بتوان نتیجه گرفت که اندازه کوچک تیموس جنین ممکن است یکی دیگر از عوارض جنینی حاملگی حاصل از IVF باشد.