دوره 21، شماره 10 - ( 8-1402 )                   جلد 21 شماره 10 صفحات 826-819 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


چکیده:   (364 مشاهده)
مقدمه: تأثیر روش‌های مدرن درمان ناباروری بر حجم تیموس جنین به خوبی شناخته نشده است.
هدف: حجم 3 بعدی (D3) تیموس جنین 18 تا 24 هفته حاملگی حاصل از لقاح آزمایشگاهی (IVF) با موارد حاملگی خود­به­خود مقایسه شد.
مواد و روش ­ها: در این مطالعه مورد-شاهدی آینده­نگر 135 مورد بررسی شدند. این مطالعه بین جولای 2019 و جولای 2020 در یک بیمارستان دانشگاهی در ترابزون ترکیه انجام شد. حجم تیموس جنین در خانم­های باردار که در مطالعه قرار گرفتند با کمک سیستم آنالیز کامپیوتری ارگان مجازی موجود در یک سیستم سونوگرافی پیشرفته محاسبه شد. حجم تیموس جنین بین زنان باردار با IVF و زنان باردار خود ­به­ خود مقایسه شد.
نتایج: اندازه تیموس جنین در گروه حاملگی حاصل از IVF نسبت به حاملگی خودبه‌خودی به‌طور معنی‌داری کمتر بود (001/0 > p). نتایج مطالعه نشان داد که عوارض جنینی، مانند وضعیت سلامت غیرمطمئن جنین و نیاز به مراقبت­های ویژه نوزادان، در مواردی که پس از درمان IVF باردار شده بودند، بیشتر بود. همچنین مشخص شد که میزان هر گونه عارضه بارداری در گروه حاملگی IVF به طور معنی‌داری بیشتر بود (02/0 = p).
نتیجه­ گیری: بر اساس نتایج این مطالعه شاید بتوان نتیجه گرفت که اندازه کوچک تیموس جنین ممکن است یکی دیگر از عوارض جنینی حاملگی حاصل از IVF باشد.
 
نوع مطالعه: Original Article |

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.