یکشنبه 4 آذر 1403
[Archive]
دوره 22، شماره 6 - ( 3-1403 )
جلد 22 شماره 6 صفحات 494-481 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.ACECR.ROYAN.REC.1395.124 and IR.ACECR.ROYAN.REC.1396.75
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Bagherian E, Jokari S, Borjian Boroujeni P, Haratian K, Sabbaghian M, Mohseni Meybodi A. Role of genetic variations and protein expression of β-Microsemino protein in intrauterine insemination outcome of unexplained infertile men: A case-control study. IJRM 2024; 22 (6) :481-494
URL: http://ijrm.ir/article-1-3212-fa.html
URL: http://ijrm.ir/article-1-3212-fa.html
نقش واریانت‌های ژنتیکی و بیان بتامیکروسمینوپروتئین در نتیجه لقاح داخل رحمی مردان با ناباروری ناشناخته: یک مطالعه مورد-شاهدی. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1403; 22 (6) :481-494
چکیده: (224 مشاهده)
مقدمه: لقاح داخل رحمی (IUI) اغلب خط اول درمان ناباروری با علت نامشخص میباشد. بتامیکروسمینوپروتئین (MSMB) یکی از پروتئینهای فراوان در پلاسمای منی است که اثر مهاری بر واکنش آکروزوم خودبهخودی دارد.
هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی تغییرات ژن MSMB و بیان پروتئین بر میزان موفقیت IUI در مردان نابارور با علت نامشخص بود.
مواد و روشها: یک مطالعه مورد-شاهدی بر روی 100 مرد ایرانی نابارور با علت نامشخص مراجعهکننده به مؤسسه رویان، تهران، ایران جهت IUI انجام شد (50 بیمار مرد با نتیجه +IUI و 50 بیمار مرد با نتیجه IUI-). زوج‌های مبتلا به عوامل ناباروری زنانه (مانند اختلالات هورمونی، دوره قاعدگی نادر، ناهنجاری در رحم، لوله‌های فالوپ یا تخمدان‌ها) و مردان مبتلا به عفونت غدد جانبی مردانه، هیپوگنادیسم هیپوگنادوتروپیک، واریکوسل بالینی، بیضه عقب‌کشنده، ضربه به دستگاه تناسلی، مصرف مواد مخدر، ریزحذف‌های کروموزوم Y و کاریوتیپ غیرطبیعی یا درمان هورمونی همزمان از مطالعه حذف شدند. PCR-Sequencing برای پروموتر و نواحی کدکننده دومینهای عملکردی MSMB انجام شد. برای بررسی بیان پروتئین، پروتئین کامل اسپرم استخراج شد و الایزا ساندویچ انجام شد.
نتایج: 4 واریانت شناسایی شد (rs12770171، rs10993994، rs2075894 و rs4517463). هیچ یک از آنها تفاوت معنیداری بین گروه +IUI و IUI- نشان ندادند. میانگین بیان پروتئین تفاوتی بین گروهها نشان نداد.
نتیجهگیری: بر طبق داده‌های ما هیچ ارتباطی بین تغییرات ژنتیکی نواحی پروموتر و نواحی کدکننده دومینهای عملکردی MSMB و همچنین بیان آن با موفقیت IUI در مردان نابارور با علت نامشخص وجود ندارد.
هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی تغییرات ژن MSMB و بیان پروتئین بر میزان موفقیت IUI در مردان نابارور با علت نامشخص بود.
مواد و روشها: یک مطالعه مورد-شاهدی بر روی 100 مرد ایرانی نابارور با علت نامشخص مراجعهکننده به مؤسسه رویان، تهران، ایران جهت IUI انجام شد (50 بیمار مرد با نتیجه +IUI و 50 بیمار مرد با نتیجه IUI-). زوج‌های مبتلا به عوامل ناباروری زنانه (مانند اختلالات هورمونی، دوره قاعدگی نادر، ناهنجاری در رحم، لوله‌های فالوپ یا تخمدان‌ها) و مردان مبتلا به عفونت غدد جانبی مردانه، هیپوگنادیسم هیپوگنادوتروپیک، واریکوسل بالینی، بیضه عقب‌کشنده، ضربه به دستگاه تناسلی، مصرف مواد مخدر، ریزحذف‌های کروموزوم Y و کاریوتیپ غیرطبیعی یا درمان هورمونی همزمان از مطالعه حذف شدند. PCR-Sequencing برای پروموتر و نواحی کدکننده دومینهای عملکردی MSMB انجام شد. برای بررسی بیان پروتئین، پروتئین کامل اسپرم استخراج شد و الایزا ساندویچ انجام شد.
نتایج: 4 واریانت شناسایی شد (rs12770171، rs10993994، rs2075894 و rs4517463). هیچ یک از آنها تفاوت معنیداری بین گروه +IUI و IUI- نشان ندادند. میانگین بیان پروتئین تفاوتی بین گروهها نشان نداد.
نتیجهگیری: بر طبق داده‌های ما هیچ ارتباطی بین تغییرات ژنتیکی نواحی پروموتر و نواحی کدکننده دومینهای عملکردی MSMB و همچنین بیان آن با موفقیت IUI در مردان نابارور با علت نامشخص وجود ندارد.
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
