دوره 22، شماره 6 - ( 3-1403 )
جلد 22 شماره 6 صفحات 494-481 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (298 مشاهده)
مقدمه: لقاح داخل رحمی (IUI) اغلب خط اول درمان ناباروری با علت نامشخص میباشد. بتامیکروسمینوپروتئین (MSMB) یکی از پروتئینهای فراوان در پلاسمای منی است که اثر مهاری بر واکنش آکروزوم خودبهخودی دارد.
هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی تغییرات ژن MSMB و بیان پروتئین بر میزان موفقیت IUI در مردان نابارور با علت نامشخص بود.
مواد و روشها: یک مطالعه مورد-شاهدی بر روی 100 مرد ایرانی نابارور با علت نامشخص مراجعهکننده به مؤسسه رویان، تهران، ایران جهت IUI انجام شد (50 بیمار مرد با نتیجه +IUI و 50 بیمار مرد با نتیجه IUI-). زوجهای مبتلا به عوامل ناباروری زنانه (مانند اختلالات هورمونی، دوره قاعدگی نادر، ناهنجاری در رحم، لولههای فالوپ یا تخمدانها) و مردان مبتلا به عفونت غدد جانبی مردانه، هیپوگنادیسم هیپوگنادوتروپیک، واریکوسل بالینی، بیضه عقبکشنده، ضربه به دستگاه تناسلی، مصرف مواد مخدر، ریزحذفهای کروموزوم Y و کاریوتیپ غیرطبیعی یا درمان هورمونی همزمان از مطالعه حذف شدند. PCR-Sequencing برای پروموتر و نواحی کدکننده دومینهای عملکردی MSMB انجام شد. برای بررسی بیان پروتئین، پروتئین کامل اسپرم استخراج شد و الایزا ساندویچ انجام شد.
نتایج: 4 واریانت شناسایی شد (rs12770171، rs10993994، rs2075894 و rs4517463). هیچ یک از آنها تفاوت معنیداری بین گروه +IUI و IUI- نشان ندادند. میانگین بیان پروتئین تفاوتی بین گروهها نشان نداد.
نتیجهگیری: بر طبق دادههای ما هیچ ارتباطی بین تغییرات ژنتیکی نواحی پروموتر و نواحی کدکننده دومینهای عملکردی MSMB و همچنین بیان آن با موفقیت IUI در مردان نابارور با علت نامشخص وجود ندارد.
هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی تغییرات ژن MSMB و بیان پروتئین بر میزان موفقیت IUI در مردان نابارور با علت نامشخص بود.
مواد و روشها: یک مطالعه مورد-شاهدی بر روی 100 مرد ایرانی نابارور با علت نامشخص مراجعهکننده به مؤسسه رویان، تهران، ایران جهت IUI انجام شد (50 بیمار مرد با نتیجه +IUI و 50 بیمار مرد با نتیجه IUI-). زوجهای مبتلا به عوامل ناباروری زنانه (مانند اختلالات هورمونی، دوره قاعدگی نادر، ناهنجاری در رحم، لولههای فالوپ یا تخمدانها) و مردان مبتلا به عفونت غدد جانبی مردانه، هیپوگنادیسم هیپوگنادوتروپیک، واریکوسل بالینی، بیضه عقبکشنده، ضربه به دستگاه تناسلی، مصرف مواد مخدر، ریزحذفهای کروموزوم Y و کاریوتیپ غیرطبیعی یا درمان هورمونی همزمان از مطالعه حذف شدند. PCR-Sequencing برای پروموتر و نواحی کدکننده دومینهای عملکردی MSMB انجام شد. برای بررسی بیان پروتئین، پروتئین کامل اسپرم استخراج شد و الایزا ساندویچ انجام شد.
نتایج: 4 واریانت شناسایی شد (rs12770171، rs10993994، rs2075894 و rs4517463). هیچ یک از آنها تفاوت معنیداری بین گروه +IUI و IUI- نشان ندادند. میانگین بیان پروتئین تفاوتی بین گروهها نشان نداد.
نتیجهگیری: بر طبق دادههای ما هیچ ارتباطی بین تغییرات ژنتیکی نواحی پروموتر و نواحی کدکننده دومینهای عملکردی MSMB و همچنین بیان آن با موفقیت IUI در مردان نابارور با علت نامشخص وجود ندارد.
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |