دوره 21، شماره 11 - ( 9-1402 )                   جلد 21 شماره 11 صفحات 942-937 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


چکیده:   (1019 مشاهده)
مقدمه: خون­رسانی رحم به عنوان یک عامل بالقوه در شکست لانه­گزینی شناخته شده است.
هدف: هدف از این مطالعه بررسی شاخص­های داپلر در شریان رحمی شامل جریان و مقاومت عروقی و همچنین میزان خون­رسانی زیر آندومتر در زنان با سابقه شکست مکرر لانه­گزینی در مقایسه با گروه بدون شکست مکرر می­باشد.
مواد و روش­ ها: این مطالعه مقطعی بر روی 139 زن کاندید انتقال جنین منجمد که به پژوهشکده علوم تولید­مثل یزد از بهمن 1401 تا تیر 1402 مراجعه کرده بودند انجام شد. گروه الف (68 = n) شامل زنان با دو بار سابقه شکست در لانه­گزینی و گروه ب (71 = n) زنانی بودند که در نوبت اول کاشت و یا بدون شکست قبلی بوده­اند. شاخص­های سونوگرافی داپلر در شریان رحمی و خون­رسانی ساب آندومتر که در هر دو گروه اندازه­گیری شده است شامل میزان خون­رسانی ساب آندومتر-جریان خون شریان رحمی-میزان مقاومت شریان رحمی و همچنین حداکثر سرعت سیستولی شریان رحمی است.
نتایج: از نظر آماری بین حداکثر سرعت سیستولی و میزان جریان خون در هر دو گروه اختلاف معنی­داری وجود نداشت. اما در میزان مقاومت شریان رحمی تفاوت معنی­داری وجود داشت به این صورت که در گروه الف مقاومت بیشتر بود (001/0 > p). در میزان خونرسانی ساب آندومتر هم تفاوت معنی­داری وجود داشت به این شکل که در گروه الف خونرسانی کمتر بود (001/0 > p).
نتیجه­ گیری: مطالعه ما نشان داد که در گروه الف میزان مقاوت در شریان رحمی بالاتر است.
نوع مطالعه: Original Article |

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.