چهارشنبه 3 بهمن 1403
[Archive]
دوره 22، شماره 11 - ( 8-1403 )
جلد 22 شماره 11 صفحات 856-845 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.SSU.MEDICINE.REC.1400.381
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Tabatabaei R S, Mirjalili S R, Ashrafi A, Shamsi F. The relationship between maternal vitamin D levels and osteopenia development in preterm infants: A cross-sectional study. IJRM 2024; 22 (11) :845-856
URL: http://ijrm.ir/article-1-3338-fa.html
URL: http://ijrm.ir/article-1-3338-fa.html
رابطه بین سطوح ویتامین D مادر و استئوپنی در نوزادان نارس: یک مطالعه مقطعی. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1403; 22 (11) :845-856
چکیده: (148 مشاهده)
مقدمه: استئوپنی نارس (OP) با کاهش محتوای مواد معدنی استخوان مشخص میشود و کمبود ویتامین D ممکن است با تأثیر بر متابولیسم استخوان، OP را تشدید کند.
هدف: این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین سطوح ویتامین D مادر و نشانگرهای بیوشیمیایی مرتبط با OP انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی-تحلیلی که از خرداد 1401 تا شهریور 1402 در بیمارستان شهید صدوقی یزد انجام شد، 49 زن باردار و نوزاد نارس آنها مورد بررسی قرار گرفتند. بر اساس سطح سرمی آلکالین فسفاتاز (ALP) و فسفر نوزادان در بدو تولد و 4 هفته پس از تولد، آنها به دو گروه استئوپنیک و غیراستئوپنیک تقسیم شدند. سپس سطح ویتامین D و کلسیم مادر و نوزاد بین این گروهها مقایسه شد.
نتایج: میانگین سطح ویتامین D مادران ng/ml 09/15 ± 9/24 بود که 36% آنها کمبود داشتند. 11 نوزاد در هفته چهارم بر اساس سطوح فسفر و ALP استئوپنیک بودند. افراد مبتلا به استئوپنی به طور قابل توجهی سطوح ویتامین D و کلسیم کمتری نسبت به نوزادان غیراستئوپنیک داشتند (032/0 = p) و (043/0 = p)، اگرچه میانگین ویتامین D مادر عامل خطر قابل توجهی برای OP نبود (313/0 = p).
نتیجه گیری: نتایج نشان میدهد که سطح ویتامین D مادر ارتباط معنیداری با بروز استئوپنی در نوزادان ندارد، زیرا میانگین غلظت ویتامین D مادر به عنوان یک عامل خطر برای این وضعیت شناسایی نشده است. بنابراین، توصیه میشود که تحقیقات آینده باید عوامل جایگزینی را که ممکن است در ایجاد استئوپنی در نوزادان نارس نقش داشته باشند، بررسی کنند.
هدف: این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین سطوح ویتامین D مادر و نشانگرهای بیوشیمیایی مرتبط با OP انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی-تحلیلی که از خرداد 1401 تا شهریور 1402 در بیمارستان شهید صدوقی یزد انجام شد، 49 زن باردار و نوزاد نارس آنها مورد بررسی قرار گرفتند. بر اساس سطح سرمی آلکالین فسفاتاز (ALP) و فسفر نوزادان در بدو تولد و 4 هفته پس از تولد، آنها به دو گروه استئوپنیک و غیراستئوپنیک تقسیم شدند. سپس سطح ویتامین D و کلسیم مادر و نوزاد بین این گروهها مقایسه شد.
نتایج: میانگین سطح ویتامین D مادران ng/ml 09/15 ± 9/24 بود که 36% آنها کمبود داشتند. 11 نوزاد در هفته چهارم بر اساس سطوح فسفر و ALP استئوپنیک بودند. افراد مبتلا به استئوپنی به طور قابل توجهی سطوح ویتامین D و کلسیم کمتری نسبت به نوزادان غیراستئوپنیک داشتند (032/0 = p) و (043/0 = p)، اگرچه میانگین ویتامین D مادر عامل خطر قابل توجهی برای OP نبود (313/0 = p).
نتیجه گیری: نتایج نشان میدهد که سطح ویتامین D مادر ارتباط معنیداری با بروز استئوپنی در نوزادان ندارد، زیرا میانگین غلظت ویتامین D مادر به عنوان یک عامل خطر برای این وضعیت شناسایی نشده است. بنابراین، توصیه میشود که تحقیقات آینده باید عوامل جایگزینی را که ممکن است در ایجاد استئوپنی در نوزادان نارس نقش داشته باشند، بررسی کنند.
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
