Enghelabifar M, Allafan S, Khayatzadeh J, Shahrokh Abadi K, Hasanzadeh Nazarabadi M, Moradi F, et al . Association of the maternal 14-bp insertion/deletion polymorphism in the histocompatibility leukocyte antigen G gene with recurrent implantation failure. IJRM 2014; 12 (9) :641-0
URL:
http://ijrm.ir/article-1-578-fa.html
انقلابی فر محبوبه، علافان سمیه، خیاط زاده جینا، شاهرخ آبادی خدیجه، حسن زاده نظرآبادی محمد، مرادی فهیمه. پلی مورفیسم HLA-G و شکست مکرر لانه گزینی. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1393; 12 (9) :641-0
URL: http://ijrm.ir/article-1-578-fa.html
1- گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، مشهد، ایران
2- گروه ژنتیک پزشکی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
چکیده: (2932 مشاهده)
مقدمه: ناتوانی بلاستوسیست در لانهگزینی یکی از اصلیترین دلایل عدم وقوع بارداری بهدنبال استفاده از تکنیکهای کمک باروری (ART) است. عوامل بسیاری در فرآیندهایی که در نهایت منجر به لانهگزینی جنین میشوند نقش ایفا میکنند. HLA-G یکی از زیر گروههای مهم HLA است که به نظر میرسد نقش مهمی در خنثی کردن سیتم ایمنی مادر و پذیرش جنین دارد.
هدف: با توجه به اهمیت پلیمورفیسم حذف یا افزوده شدن یک قطعه 14 جفت بازی به ناحیه غیر کد کننده ¢3 mRNA ژن HLA-G در تنظیم میزان بیان پروتئین HLA-G به نظر میرسد این پلی مورفیسم در پاسخ سیستم ایمنی بدن مادر نسبت به جنین و در نتیجه موفقیت حاملگی اهمیت داشته باشد.
مواد و روشها: به منظور ارزیابی ارتباط بین پلی مورفیسم ins/del و وقوع RIF در زنان نابارور تحت درمان با تکنیکهای کمک باروری مطالعهای مورد-شاهدی طراحی نمودیم در این تحقیق از بین مراجعین به مرکز درمانی، تحقیقاتی منتصریه در بازه زمانی پاییز 1390 تا تابستان 1391، تعداد 40 نفر زن با سابقه عدم پذیرش جنین بعد از IVF به عنوان گروه بیمار RIF (این بیماران حداقل دوبار عمل IVFداشته و حداقل مجموعا 8 جنین دریافت کرده اند) و تعداد 40 نفر خانم با سابقه بارداری بعد از IVF به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. با استفاده از تکنیک PCR-PAGE، آللهای پلی مورف HLA-G مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات بدست آمده ازدو گروه، با استفاده از آزمون آماری Pearson Chi-Square در سطح معنی داری 0/05≥p مورد تحلیل و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج: نتایج بدست آمده نشان دهنده بالا بودن معنی دار فراوانی ژنوتیپ هتروزیگوت در گروه بیمار بود. براین اساس وجود ژنوتیپ 14-/14+ باعث افزایش خطر شکست در لانه گزینی به میزان 3/86 برابر میشود.
نتیجهگیری: به نظر میرسد داشتن ژنوتیپ پلی HLAG +14/-14 در منطقه غیر قابل ترجمه 3َ ژن HLA-G با عدم لانهگزینی جنین همراهی داشته و با استفاده از تعیین ژنوتیپ بیماران میتوان میزان خطر شکست لانهگزینی را در زنان نابارور تحت درمان با تکنیکهای کمک باروری (ART) پیشبینی نمود.