چهارشنبه 12 اردیبهشت 1403
[Archive]
دوره 19، شماره 1 - ( 11-1399 )
جلد 19 شماره 1 صفحات 86-75 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nikoo S, Ebtekar M, Jeddi-Tehrani M, Bozorgmehr M, Zarnani A H. Culture density of menstrual blood-derived stromal/stem cells determines the quality of T cell responses: An experimental study. IJRM 2021; 19 (1) :75-86
URL: http://ijrm.ir/article-1-1736-fa.html
URL: http://ijrm.ir/article-1-1736-fa.html
تعداد سلول های بنیادی استرومایی خون قاعدگی کیفیت پاسخ های سلول T را تعیین می کند. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1399; 19 (1) :75-86
چکیده: (1504 مشاهده)
مقدمه: سلولهای بنیادی استرومایی خون قاعدگی (MenSCs) بعنوان یک منبع جدید تجدید شونده با توانایی تکثیر بالا از سلولهای میباشند. توانایی این سلولها در تعدیل پاسخهای ایمنی بطور واضحی به تعداد آنها بستگی دارد.
هدف: در این مطالعه ما برآن بودیم تا بررسی کنیم که آیا مقادیر مختلف سلولهای MenSCs میتوانند تأثیرات متفاوتی روی میزان تکثیر سلولهای آلوژن تکهستهای خون محیطی (PBMC) و همچنین تولید فاکتورهای التهابی و غیرالتهابی داشته باشد.
مواد و روش ها: سلولهای MenSCs با نسبتهای مختلف با سلولهای PBMC کشت داده شدند سپس تکثیر سلولهای PBMC با کمک تیمیدین نشاندار بررسی شد. برای بررسی بیان HLA-DR, HLA-ABC, HLA-G و همچنین مارکرهای کمک تحریکی روی سلولهای MenSC از فلوسایتومتری استفاده شد. درصد سلولهای Treg در جمعیت PBMC ها نیز با فلوسایتومتری اندازهگیری شد. درنهایت غلظت سایتوکاینها در سوپ همکشتی با روش الیزا سنجیده شد.
نتایج: تکثیر بیشتر سلولهای PBMC در همکشتی با سلولهای MenSCs با تعداد کم، با افزایش میزان سایتوکاین IFN-γ در سوپ همکشتی و در نتیجه افزایش بیان HLA-DR در سطح سلولهای MenSCs همراه بود. از طرف دیگر فعالیت مهاری سلولهای MenSCs در تعداد بالا با درصد سلولهای Treg مرتبط نبود ولی با مقادیر بالای غلظت سایتوکاینهایIL-10 و IL-6 در همکشتی ارتباط داشت.
نتیجه گیری: به طور کلی به نظر میرسد که سلولهای MenSCs در تعداد مختلف به طور متفاوتی با سلولهای PBMC برهمکنش دارند که این موضوع باعث تولید مقادیر متفاوتی از فاکتورهای التهابی و ضدالتهابی میگردد. نتایج این کار میتواند در استفادههای درمانی از MenSCs در تنظیم پاسخهای ایمنی مورد استفاده قرار گیرد. با این حال، برای استفاده بهینه از ویژگی ضدالتهابی MenSCs در مدلهای پریکلینیکال بیماری، باید اطلاعاتمان را در مورد برهمکنش MenSCs با سلولهای ایمنی افزایش دهیم. این امر میتواند نقش مهمی در طراحی استراتژیهای بهینه ترزیق MenSCs در مطالعات پریکلینیکال و کلینیکال آینده داشته باشد.
هدف: در این مطالعه ما برآن بودیم تا بررسی کنیم که آیا مقادیر مختلف سلولهای MenSCs میتوانند تأثیرات متفاوتی روی میزان تکثیر سلولهای آلوژن تکهستهای خون محیطی (PBMC) و همچنین تولید فاکتورهای التهابی و غیرالتهابی داشته باشد.
مواد و روش ها: سلولهای MenSCs با نسبتهای مختلف با سلولهای PBMC کشت داده شدند سپس تکثیر سلولهای PBMC با کمک تیمیدین نشاندار بررسی شد. برای بررسی بیان HLA-DR, HLA-ABC, HLA-G و همچنین مارکرهای کمک تحریکی روی سلولهای MenSC از فلوسایتومتری استفاده شد. درصد سلولهای Treg در جمعیت PBMC ها نیز با فلوسایتومتری اندازهگیری شد. درنهایت غلظت سایتوکاینها در سوپ همکشتی با روش الیزا سنجیده شد.
نتایج: تکثیر بیشتر سلولهای PBMC در همکشتی با سلولهای MenSCs با تعداد کم، با افزایش میزان سایتوکاین IFN-γ در سوپ همکشتی و در نتیجه افزایش بیان HLA-DR در سطح سلولهای MenSCs همراه بود. از طرف دیگر فعالیت مهاری سلولهای MenSCs در تعداد بالا با درصد سلولهای Treg مرتبط نبود ولی با مقادیر بالای غلظت سایتوکاینهایIL-10 و IL-6 در همکشتی ارتباط داشت.
نتیجه گیری: به طور کلی به نظر میرسد که سلولهای MenSCs در تعداد مختلف به طور متفاوتی با سلولهای PBMC برهمکنش دارند که این موضوع باعث تولید مقادیر متفاوتی از فاکتورهای التهابی و ضدالتهابی میگردد. نتایج این کار میتواند در استفادههای درمانی از MenSCs در تنظیم پاسخهای ایمنی مورد استفاده قرار گیرد. با این حال، برای استفاده بهینه از ویژگی ضدالتهابی MenSCs در مدلهای پریکلینیکال بیماری، باید اطلاعاتمان را در مورد برهمکنش MenSCs با سلولهای ایمنی افزایش دهیم. این امر میتواند نقش مهمی در طراحی استراتژیهای بهینه ترزیق MenSCs در مطالعات پریکلینیکال و کلینیکال آینده داشته باشد.
واژه‌های کلیدی: سلول های بنیادی استرومایی خون قاعدگی، پاسخ سلول T، اینترفرن گاما، سلول های T تنظیمی، سایتوکاین ها.
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
