جمعه 7 اردیبهشت 1403
[Archive]
دوره 17، شماره 11 - ( 8-1398 )
جلد 17 شماره 11 صفحات 840-831 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hamedanian L, Badehnoosh B, Razavi-Khorasani N, Mohammadpour Z, Hassan M. Evaluation of vitamin D status, parathyroid hormone, and calcium among Iranian pregnant women with preeclampsia: A case-control study. IJRM 2019; 17 (11) :831-840
URL: http://ijrm.ir/article-1-1723-fa.html
URL: http://ijrm.ir/article-1-1723-fa.html
بررسی وضعیت ویتامین دی، هورمون پاراتیروئید و کلسیم در میان مادران باردار با تشخیص پره اکلامپسی: مطالعه ی مورد-شاهدی آینده نگر. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1398; 17 (11) :831-840
چکیده: (2634 مشاهده)
مقدمه: پرهاکلامپسی به عنوان یک بیماری تحدید کنندهی حیاط مطرح بوده که هم بر سلامت مادر و نوزاد تاثیرگذار میباشد. مطالعات گستردهای در زمینهی ارتباط عوامل تغذیهای با بروز پرهاکلامپسی انجام شده است. اگرچه، اطلاعات اندکی در زمینهی نقش ویتامین دی در ایجاد پرهاکلامپسی در میان جمعیت ایرانی موجود است.
هدف: هدف از مطالعهی حاضر بررسی ارتباط میان وضعیت ویتامین D و پرهاکلامپسی میباشد.
مواد و روش ها: تعداد 120 مادر باردار که به بیمارستان های کمالی و البرز واقع در شهر کرج مراجعه کرده بودند وارد مطالعه شده و به دو گروه با تشخیص پرهاکلامپسی و کنترل تقسیم شدند (60 بیمار در هر گروه). اطلاعات بالینی بیماران شامل خصوصیات دموگرافیک و یافتههای آزمایشگاهی جمعآوری شد. سطح سرمی ویتامین دی، کلسیم، فسفر و پاراتیروئید اندازهگیری شد. از آنالیز لوجستیک رگرسیون جهت بررسی فاکتورهای پیشگوییکنندهی پرهاکلامپسی استفاده شد.
نتایج: میانگین سنی مادران باردار با تشخیص پرهاکلامپسی و گروه کنترل به ترتیب 25/5±48/31 و 28/5±01/29 سال بوده است. میانگین BMI در گروه با تشخیص پرهاکلامپسی 98/4±92/27 بوده که به صورت معناداری از گروه کنترل بیشتر بوده است (001/0p< ). سطح سرمی ویتامین دی در گروه پرهاکلامپسی به صورت معنیداری پایینتر از گروه کنترل بوده است (007/0 p=). همچنین بعد از کنترل فاکتورهای مخدوشکننده، هیچ ارتباط معناداری میان کمبود ویتامین دی و فاکتورهای زمینه ساز پرهاکلامپسی مشاهده نشد.
نتیجه گیری: مطالعهی ما نشان داد در بیماران با تشخیص پرهاکلامپسی سطح ویتامین دی به صورت معناداری پایینتر از گروه کنترل بوده است. اگرچه، ارتباط معناداری میان کمبود ویتامین دی و ریسک ایجاد پرهاکلامپسی مشاهده نشد.
هدف: هدف از مطالعهی حاضر بررسی ارتباط میان وضعیت ویتامین D و پرهاکلامپسی میباشد.
مواد و روش ها: تعداد 120 مادر باردار که به بیمارستان های کمالی و البرز واقع در شهر کرج مراجعه کرده بودند وارد مطالعه شده و به دو گروه با تشخیص پرهاکلامپسی و کنترل تقسیم شدند (60 بیمار در هر گروه). اطلاعات بالینی بیماران شامل خصوصیات دموگرافیک و یافتههای آزمایشگاهی جمعآوری شد. سطح سرمی ویتامین دی، کلسیم، فسفر و پاراتیروئید اندازهگیری شد. از آنالیز لوجستیک رگرسیون جهت بررسی فاکتورهای پیشگوییکنندهی پرهاکلامپسی استفاده شد.
نتایج: میانگین سنی مادران باردار با تشخیص پرهاکلامپسی و گروه کنترل به ترتیب 25/5±48/31 و 28/5±01/29 سال بوده است. میانگین BMI در گروه با تشخیص پرهاکلامپسی 98/4±92/27 بوده که به صورت معناداری از گروه کنترل بیشتر بوده است (001/0p< ). سطح سرمی ویتامین دی در گروه پرهاکلامپسی به صورت معنیداری پایینتر از گروه کنترل بوده است (007/0 p=). همچنین بعد از کنترل فاکتورهای مخدوشکننده، هیچ ارتباط معناداری میان کمبود ویتامین دی و فاکتورهای زمینه ساز پرهاکلامپسی مشاهده نشد.
نتیجه گیری: مطالعهی ما نشان داد در بیماران با تشخیص پرهاکلامپسی سطح ویتامین دی به صورت معناداری پایینتر از گروه کنترل بوده است. اگرچه، ارتباط معناداری میان کمبود ویتامین دی و ریسک ایجاد پرهاکلامپسی مشاهده نشد.
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
