دوره 19، شماره 12 - ( 10-1400 )                   جلد 19 شماره 12 صفحات 1104-1091 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Pourheydar B, Azarm F, Farjah G, Karimipor M, Pourheydar M. Effect of silymarin and metformin on the sperm parameters and histopathological changes of testes in diabetic rats: An experimental study. IJRM 2021; 19 (12) :1091-1104
URL: http://ijrm.ir/article-1-1953-fa.html
بررسی اثر حفاظتی متفورمین و سیلیمارین بر پارامترهای اسپرم و تغییرات هیستوپاتولوژیکی بیضه در موشهای صحرایی نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین: یک مطالعه تجربی. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1400; 19 (12) :1091-1104

URL: http://ijrm.ir/article-1-1953-fa.html


چکیده:   (1986 مشاهده)
مقدمه: دیابت ملیتوس سبب ایجاد استرس اکسیداتیو شده و به آسیب بیضه و ناباروری مردان منجر می­شود.
هدف: هدف از این مطالعه مقایسه اثرات متفورمین بعنوان یک داروی شیمیایی با سیلی­مارین بعنوان یک داروی گیاهی بر روی پارامترهای اسپرم و تغییرات هیستوپاتولوژیکی بیضه در موش­های صحرایی نر دیابتی می­باشد.
مواد و روش ­ها: 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (وزن 250-270 گرم) بطور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. (8 سر در هر گروه ). 1) کنترل، 2) دیابتی، 3) دیابتی + متفورمین 200 میلیگرم بر کیلوگرم، 4) دیابتی + سیلی­مارین 100 میلیگرم بر کیلوگرم. تزریق داخل صفاقی روزانه به مدت 56 روز انجام شد. در پایان آزمایش نمونه­گیری خون برای ارزیابی بیوشیمیایی انجام گرفت. سپس موش­ها کشته شدند و بیضه و اپیدیدیم چپ آنها به منظور آنالیز اسپرم و نیز ارزیابی­های هیستوپاتولوژیکی و مورفومتری درآورده شد.
نتایج: دیابت بطور معنی­داری تعداد، تحرک، زنده­مانی، بلوغ، و کیفیت کروماتین اسپرم را کاهش داد (001/0 < p). دیابت بطور قابل ملاحظه­ای میزان MDA سرم را افزایش و میزان TAC سرم را در مقایسه با گروه کنترل کاهش داد (001/0 < p). اختلاف معنی­داری در قطر لوله­های منی­ساز، ضخامت اپیتلیوم ژرمینال و تغییرات هیستوپاتولوژیکی بافت بیضه در موش­های دیابتی در مقایسه با موش­های گروه کنترل مشاهده شد (001/0 < p). درمان با متفورمین و سیلی­مارین پارامترهای مذکور را بهبود بخشید و این بهبود در حیوانات تیمار شده با سیلی­مارین بیشتر بود (001/0 < p).
نتیجه ­گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که در موش­های دیابتی، متفورمین و سیلی­مارین موجب بهبود پارامترهای اسپرم، قطر لوله­های منی­ساز، ضخامت اپیتلیوم ژرمینال و عوارض هیستوپاتولوژیکی بافت بیضه گردید و این بهبود در گروه درمان شده با سیلی­مارین بیشتر بود. لذا به نظر می­رسد که سیلی­مارین یک نقش موثرتر از متفورمین در درمان ناباروری ایجاد شده توسط دیابت ایفاد می­کند.
واژه‌های کلیدی: دیابت، متفورمین، سیلیمارین، اسپرم، بیضه.
نوع مطالعه: Original Article |

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به International Journal of Reproductive BioMedicine می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | International Journal of Reproductive BioMedicine

Designed & Developed by : Yektaweb