چهارشنبه 5 اردیبهشت 1403
[Archive]
دوره 16، شماره 6 - ( 3-1397 )
جلد 16 شماره 6 صفحات 386-379 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nabi A, Khalili M A, Moshrefi M, Sheikhha M H, Zare Mehrjardi E, Ashrafzadeh H R. Polymorphisms in protamine 1 and 2 genes in asthenozoospermic men: A case-control study. IJRM 2018; 16 (6) :379-386
URL: http://ijrm.ir/article-1-1133-fa.html
URL: http://ijrm.ir/article-1-1133-fa.html
نبی علی، خلیلی محمد‌علی، مشرفی مژگان، شیخها محمد‌حسن، زارع مهرجردی احسان، اشرف‌زاده حمید‌رضا. پلیمورفیسم ژنهای پروتامین 1 و 2 در اسپرم مردان مبتلا به آستنو اسپرمیا. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1397; 16 (6) :379-386
علی نبی1 
، محمد‌علی خلیلی* 2، مژگان مشرفی1 ، محمد‌حسن شیخها1 ، احسان زارع مهرجردی3 ، حمید‌رضا اشرف‌زاده1
، محمد‌علی خلیلی* 2، مژگان مشرفی1 ، محمد‌حسن شیخها1 ، احسان زارع مهرجردی3 ، حمید‌رضا اشرف‌زاده1
1- مرکز تحقیقاتی درمانی ناباروری، پژوهشکده علوم تولید‌مثل، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد، ایران
2- مرکز تحقیقاتی درمانی ناباروری، پژوهشکده علوم تولید‌مثل، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد، ایران ، Khalili59@hotmail.com
3- مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، اشکذر، ایران
2- مرکز تحقیقاتی درمانی ناباروری، پژوهشکده علوم تولید‌مثل، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد، ایران ، Khalili59@hotmail.com
3- مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، اشکذر، ایران
چکیده: (2939 مشاهده)
مقدمه: عوامل ژنتیکی متعددی در ناباروری مردان دخیل هستند. هرگونه اختلال در ژنهای پروتامین و بیان آنها ممکن است منجر به ناباروری مردان شود.
هدف: هدف از این مطالعه بررسی پلیمورفیسم پروتامین 1 و 2 در مردان مبتلا به آستنوزوسپرمی است.
موارد و روش ها: در این مطالعه مورد-شاهدی، نمونههای مورد آزمایش مردان نابارور آستنوزوسپرمی بود. گروه کنترل مردان با اسپرم نرمال بودند. نمونههای اسپرم تحت استاندارد سازمان بهداشت جهانی (WHO 2010) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نمونههای DNA از کل لکوسیت خون استخراج شد. توالیهای ژن PRM1 و PRM2 برای جستجوی جهشهای بالقوه منطقههای پلیمورفیسم بسیار شایع در آستنوزوسپرمی در مقایسه با مردان عادی بررسی شد.
نتایج: در مجموع 9 منطقه پلیمورفیسم بسیار شایع بین پرایمرها بررسی شدند. سه مورد از آنها با PRM1 و شش مورد با PRM2 مطابقت داشتند. شایعترین مناطق پلیمورفیسم در PRM1 مربوط به 102G>T (rs35576928) ، (49C>T (rs140477029 و 139 (C>A (rs737008 بود. در مورد PRM2، 6 پلیمورفیسم شایع منطقه مورد بررسی قرار گرفت، از جمله 248 C>T (rs779337774)، 401G>A (rs545828790)، 88C>T (rs115686767)، 288G> C (rs201933708)، 373C> A (rs2070923) و 298 G> C (rs1646022)). فراوانی آلل از 3 SNPs فوق در مردان مبتلا به آستنو زوسپرمی شامل 373C>A ، 298G> C و 139 C>A بالاتر از گروه شاهد بود.
نتیجه گیری: سه ناحیه پلیمورفیسم متداول شامل rs737008، rs2070923 و rs1646022 فراوانی ژنوتایپهای تغییر یافته بیشتری را نسبت به افراد سالم نشان میدهد. بنابراین، مطالعات بیشتر و گستردهتری را برای ارتباط این SNPs، به عنوان نشانگرهای مولکولی برای تشخیص مردان آستنوزوسپرمی پیشنهاد میکنیم.
هدف: هدف از این مطالعه بررسی پلیمورفیسم پروتامین 1 و 2 در مردان مبتلا به آستنوزوسپرمی است.
موارد و روش ها: در این مطالعه مورد-شاهدی، نمونههای مورد آزمایش مردان نابارور آستنوزوسپرمی بود. گروه کنترل مردان با اسپرم نرمال بودند. نمونههای اسپرم تحت استاندارد سازمان بهداشت جهانی (WHO 2010) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نمونههای DNA از کل لکوسیت خون استخراج شد. توالیهای ژن PRM1 و PRM2 برای جستجوی جهشهای بالقوه منطقههای پلیمورفیسم بسیار شایع در آستنوزوسپرمی در مقایسه با مردان عادی بررسی شد.
نتایج: در مجموع 9 منطقه پلیمورفیسم بسیار شایع بین پرایمرها بررسی شدند. سه مورد از آنها با PRM1 و شش مورد با PRM2 مطابقت داشتند. شایعترین مناطق پلیمورفیسم در PRM1 مربوط به 102G>T (rs35576928) ، (49C>T (rs140477029 و 139 (C>A (rs737008 بود. در مورد PRM2، 6 پلیمورفیسم شایع منطقه مورد بررسی قرار گرفت، از جمله 248 C>T (rs779337774)، 401G>A (rs545828790)، 88C>T (rs115686767)، 288G> C (rs201933708)، 373C> A (rs2070923) و 298 G> C (rs1646022)). فراوانی آلل از 3 SNPs فوق در مردان مبتلا به آستنو زوسپرمی شامل 373C>A ، 298G> C و 139 C>A بالاتر از گروه شاهد بود.
نتیجه گیری: سه ناحیه پلیمورفیسم متداول شامل rs737008، rs2070923 و rs1646022 فراوانی ژنوتایپهای تغییر یافته بیشتری را نسبت به افراد سالم نشان میدهد. بنابراین، مطالعات بیشتر و گستردهتری را برای ارتباط این SNPs، به عنوان نشانگرهای مولکولی برای تشخیص مردان آستنوزوسپرمی پیشنهاد میکنیم.
نوع مطالعه: Original Article |
فهرست منابع
1. Carrell DT, Emery BR, Hammoud S. The aetiology of sperm protamine abnormalities and their potential impact on the sperm epigenome. Int J Androl 2008; 31: 537-545. [DOI:10.1111/j.1365-2605.2008.00872.x]
2. O'Flynn O'Brien KL1, Varghese AC, Agarwal A. The genetic causes of male factor infertility: a review. Fertil Steril 2010; 93: 1-12. [DOI:10.1016/j.fertnstert.2009.10.045]
3. Aoki VW, Carrell DT. Human protamines and the developing spermatid: their structure, function, expression and relationship with male infertility. Asian J Androl 2003; 5: 315-324.
4. Akmal M, Aulanni'am A, Widodo MA, Sumitro SB, Purnomo BB. The important role of protamine in spermatogenesis and quality of sperm: A mini review. Asian Pac J Reprod 2016; 5: 357-360. [DOI:10.1016/j.apjr.2016.07.013]
5. Tüttelmann F, Křenková P, Römer S, Nestorovic AR, Ljujic M, Štambergová A, et al. A common haplotype of protamine 1 and 2 genes is associated with higher sperm counts. Int J Androl 2010; 33: e240-e280. [DOI:10.1111/j.1365-2605.2009.01003.x]
6. Aston KI, Krausz C, Laface I, Ruiz-Castane E, Carrell DT. Evaluation of 172 candidate polymorphisms for association with oligozoospermia or azoospermia in a large cohort of men of European descent. Hum Reprod 2010; 25: 1383-1397. [DOI:10.1093/humrep/deq081]
7. Salamian A, Ghaedi K, Razavi Sh, Tavalaee M, Tanhaei S, Tavalaee M, et al. Single nucleotide polymorphism analysis of protamine genes in infertile men. Int J Fertil Steril 2008; 2: 13-18.
8. Römer S, Tüttelmann F, Gromoll J, Nieschlag E, Simoni M. Protamine 1 and Protamine 2 sequence variants in teratozoospermia. Endocrin Abs 2007; 14: 621.
9. Gázquez C, Oriola J, de Mateo S, Vidal‐Taboada JM, Ballescà JL, Oliva R. A common protamine 1 promoter polymorphism (−190 C→A) correlates with abnormal sperm morphology and increased protamine P1/P2 ratio in infertile patients. J Androl 2008; 29: 540-548. [DOI:10.2164/jandrol.107.004390]
10. Tüttelmann F, Rajpert-De Meyts E, Nieschlag E, Simoni M. Gene polymorphisms and male infertility–a meta-analysis and literature review. Reprod Biomed Online 2007; 15: 643-658. [DOI:10.1016/S1472-6483(10)60531-7]
11. Ferlin A, Arredi B, Foresta C. Genetic causes of male infertility. Reprod Toxicol 2006; 22: 133-141. [DOI:10.1016/j.reprotox.2006.04.016]
12. Jiang W, Sun H, Zhang J, Zhou Q, Wu Q, Li T, et al. Polymorphisms in Protamine 1 and Protamine 2 predict the risk of male infertility: a meta-analysis. Sci Rep 2015; 5: 15300. [DOI:10.1038/srep15300]
13. Martínez-Heredia J, de Mateo S, Vidal-Taboada JM, Ballescà JL, Oliva R. Identification of proteomic differences in asthenozoospermic sperm samples. Hum Reprod 2008; 23: 783-791. [DOI:10.1093/humrep/den024]
14. Organization WH. WHO laboratory manual for the examination and processing of human semen. 5th Ed. WHO press; Switzerland, 2010.
15. Domenjoud L, Nussbaum G, Adham IM, Greeske G, Engel W. Genomic sequences of human protamines whose genes, PRM1 and PRM2, are clustered. Genomics 1990; 8: 127-133. [DOI:10.1016/0888-7543(90)90234-L]
16. Perutz MF, Kendrew JC, Watson HC. Structure and function of haemoglobin: II. Some relations between polypeptide chain configuration and amino acid sequence. J Mol Biol 1965; 13: 669-678. [DOI:10.1016/S0022-2836(65)80134-6]
17. Jamali S, Karimian M, Nikzad H, Aftabi Y. The c.-190 C>A transversion in promoter region of protamine1 gene as a genetic risk factor for idiopathic oligozoospermia. Mol Biol Rep 2016; 43: 795-802. [DOI:10.1007/s11033-016-4017-8]
18. Venkatesh S, Kumar R, Deka D, Deecaraman M, Dada R. Analysis of sperm nuclear protein gene polymorphisms and DNA integrity in infertile men. Syst Biol Reprod Med 2011; 57: 124-132. [DOI:10.3109/19396368.2011.562960]
19. Tüttelmann F, Křenková P, Römer S, Nestorovic AR, Ljujic M, Štambergová A, et al. A common haplotype of protamine 1 and 2 genes is associated with higher sperm counts. Int J Androl 2010; 33: e240-e248. [DOI:10.1111/j.1365-2605.2009.01003.x]
20. Aoki VW, Christensen GL, Atkins JF, Carrell DT. Identification of novel polymorphisms in the nuclear protein genes and their relationship with human sperm protamine deficiency and severe male infertility. Fertil Steril 2006; 86: 1416-1422. [DOI:10.1016/j.fertnstert.2006.04.033]
21. Imken L, Rouba H, El Houate B, Louanjli N, Barakat A, Chafik A, et al. Mutations in the protamine locus: association with spermatogenic failure? Mol Hum Reprod 2009; 15: 733-738. [DOI:10.1093/molehr/gap056]
22. Jodar M, Oriola J, Mestre G, Castillo J, Giwercman A, Vidal‐Taboada J, et al. Polymorphisms, haplotypes and mutations in the protamine 1 and 2 genes. Int J Androl 2011; 34: 470-485. [DOI:10.1111/j.1365-2605.2010.01115.x]
23. Grassetti D, Paoli D, Gallo M, D'Ambrosio A, Lombardo F, Lenzi A, et al. Protamine-1 and-2 polymorphisms and gene expression in male infertility: an Italian study. J Endocrinol Invest 2012; 35: 882-888.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
