مقدمه: مردان نابارور از ناباروری ناشناخته رنج میبرند. آنها علیرغم آنالیز اسپرم معمولی، پیشینه طبیعی و معاینه فیزیکی، زمانی که باروری زنان آنها ثابت شده باشد جز مردان نابارور محسوب میشوند.
هدف: طبقهبندی مردان بارور و نابارور بوسیله آنالیز اسپرم با استفاده از طیفسنجی رامان و روشهای کمومتریکس.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، پلاسمای منی 26 مرد، شامل 13 مرد بارور و 13 مرد با ناباروری غیرقابل توجیه که به پژوهشکده ابنسینا در سال 1397 مراجعه کرده بودند بررسی شد. پلاسمای اسپرم مردانه با استفاده از طیفسنجی رامان مورد آنالیز قرار گرفت. طیفهای رامان با استفاده از تکنیکهای کمومتریکس شامل تجزیه و تحلیل مولفه اصلی (PCA) و آنالیز تشخیصی (DA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج: در مجموع 26 نمونه به 20 نمونه آموزشی و 6 نمونه آزمون تقسیم شدند. نتایج تکنیکهای داده کاوی نشان داد که دادهها کاملا در دو طرف نمودار قرار گرفتند که از نظر آماری تأثیر مستقیم تغییرات متابولوم منی بر طیف رامان را تأیید میکند. یک مدل طبقهبندی با استفاده از تجزیه و تحلیل تکنیک خطی (LDA) با استفاده از مجموعه آموزش، ساخته و توسط گروه آزمون مورد ارزیابی قرار گرفت. در حالیکه از 6 نمونه گروه آزمون 3 نمونه در گروه بارور مشاهده شد، مابقی نمونهها در گروه نابارور قرار گرفتند.
نتیجه گیری: تشخیص اثر انگشتی متابولیتهای اسپرم به عنوان یک ابزار غربالگری جدید، سریع، ایمن و غیرتهاجمی، میتواند در آزمایشگاهها برای تشخیص ناباروری مردان استفاده شود.