Khadem Ghaebi N, Mahmoudiniya M, Najaf Najafi M, Zohdi E, Attaran M. Comparison of letrozole with gonadotropin-releasing hormone agonist in frozen embryo transfer after recurrent implantation failure: An RCT. IJRM 2020; 18 (2) :105-112
URL:
http://ijrm.ir/article-1-1323-fa.html
مقایسه لتروزول و هورمون رهاکننده ی گنادوتروپین آگونیست در انتقال جنین فریز با سابقه ی انتقال جنین ناموفق : یک کارآزمایی بالینی. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1398; 18 (2) :105-112
URL: http://ijrm.ir/article-1-1323-fa.html
چکیده: (2779 مشاهده)
مقدمه: استفاده از انتقال جنین فریز شده به عنوان درمان ناباروری در لقاح در خارج از بدن به صورت روزافزون در سراسر جهان رو به افزایش است. روشهای متعددی برای آمادهسازی آندومتر رحم به منظور انتقال جنین فریز شده مورد بررسی قرار گرفته است.
هدف: هدف این مطالعه، بررسی پیامدهای بارداری حاصل از داروی Letrozole با آگونیست gonadotropin releasing hormone (GnRH) در جریان انتقال جنینی فریز شده میباشد.
مواد و روش ها: این مطالعهی کارآزمایی بالینی تصادفی شده بر روی 142 زن نابارور با سابقهی شکست در انتقال جنین فریز شده انجام شد. شرکتکنندگان به صورت تصادفی در دو گروه 71 نفره شامل گروه آگونیست GnRH و گروه Letrozole تقسیم شدند. گروه GnRH 500 میلیگرم buserelin به همراه 4 میلیگرم استرادیول (که در صورت عدم رسیدن زخامت آندومتر به 5 میلیمتر تا 6 میلیگرم افزایش یافت) دریافت کردند و گروه Letrozole 5 میلیگرم Letrozole به همراه 75 واحد هورمون تحریککننده فولیکول نوترکیب دریافت کردند. برای هر شرکتکننده در گروهها حداقل 2 جنین با کیفیت بالا انتقال داده شد. میزان بارداری، ثبت ضربان قلب جنین به عنوان پیامدهای مطالعه در نظر گرفته شد.
نتایج: شرکتکنندگان در این مطالعه در ابتدای مطالعه خصوصیتهای دموگرافیک یکسان داشتند. میانگین ضخامت در دو گروه Letrozole و گروه آگونیست GnRH به ترتیب 88/0±90/8 و 85/0±99/8 میلیمتر گزارش شد (57/0=p). میزان تست مثبت BHCG و ثبت ضربان قلب جنین بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت (05/0p> ).
نتیجه گیری: استفاده از Letrozole و آگونیست GnRH پیامدهای مشابهی را در جریان انتقال جنین فریز شده به همراه داشت.