مقدمه: ارتباط بین سطوح بالای استرادیول تحت تأثیر تحریک تخمکگذاری کنترل شده و حاملگی بحثبرانگیز است.
هدف: هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر سطوح سرمی استرادیول در روز تجویز گنادوتروپین کوریونی انسانی بر نتیجه تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم است.
مواد و روش ها: در این مطالعه، 551 شرکتکنندهای که بین اردیبهشت 1393 تا اردیبهشت 1395 تحت تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم قرار گرفته بودند، بررسی شدند. بر اساس سطوح استرادیول، افراد زیر 37 سال (502 = n) به شش گروه و افراد 37 تا 42 ساله (49 =n ) به سه گروه تقسیم شدند. نتایج تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم شامل تعداد تخمکهای بازیابی شده، تعداد جنینهای تشکیل شده، میزان حاملگی و میزان سقط در دو گروه تجزیه و تحلیل گردید.
نتایج: در بین افراد زیر 37 سال، تعداد تخمکهای بازیابی شده و تعداد جنینهای تشکیل شده به ترتیب 82/3 ± 69/8 و 32/2 ± 24/5 بود و تعداد تخمکهای بازیابی شده (001/0 >p ) و تعداد جنینهای تشکیل شده (001/0 > p) با سطح استرادیول در روز تجویز گنادوتروپین کوریونی انسانی ارتباط معناداری داشت. در بین افراد 37 ساله و بالاتر نیز تعداد تخمکهای بازیابی شده و تعداد جنینهای تشکیل شده به ترتیب 17/3 ± 18/5، 23/2 ± 40/3 بوده و تعداد تخمکهای بازیابی شده (001/0 >p )، تعداد جنینهای تشکیل شده (001/0 >p )، میزان حاملگی (001/0 >p )، میزان سقط (007/0 =p ) و میزان تشکیل جنین گرید A و B (003/0 =p ) با سطح استرادیول ارتباط معناداری داشت.
نتیجه گیری: تحریک تخمکگذاری کنترل شده پروسیجری هزینهبر است که میتواند اثراتی منفی بر روی قدرت پذیرش آندومتر داشته باشد. در نتیجه، جهت جلوگیری از بروز این اثرات و همچنین به منظور کاهش هزینههای تحریک تخمکگذاری کنترل شده، توصیه ما به دست آوردن تعداد اپتیموم تخمک به جای تعداد ماکزیمم آن در طی انجام پروسیجر است.