مقدمه: جراحی و شیمی درمانی از درمانهای رایج برای سرطان، ازجمله سرطان تخمدان به شمار میآیند. اگرچه سرطان تخمدان اغلب در سنین بالای ۴۵ سال رخ میدهد، میتواند زنان جوانتر را نیز درگیر کرده و توان تولیدمثلی آنها را تحت تأثیر قرار دهد.
هدف: هدف این مطالعه بررسی بیان ژنهای LGR5، FOXO1 و miR-340 در بافتهای سرطانی تخمدان و ردههای سلولی حساس و مقاوم به سیسپلاتین بوده است.
مواد و روش ها: تعداد ۳۰ نمونه سرطان تخمدان همراه با بافت حاشیهی نرمال جمعآوری شد. ردههای سلولی در تیمار با غلظتهای مختلف سیسپلاتین کشت داده شد و از طریق آزمون MTT برای هر ردهی سلولی IC50 مورد محاسبه قرار گرفت. RNA از بافت و ردههای سلولی استخراج و واکنش qRT-PCR انجام شد. در نهایت نتایج مورد تحلیل قرار گرفت.
نتایج: در بیان miR-340 و FOXO1 در نمونههای تومور کاهش معناداری مشاهده شد (001/0 p <). در ردهی سلولی حساس به سیسپلاتین و در شرایط ۲۴، ۴۸، و ۷۲ ساعت پس از تیمار، افزایش معناداری در بیان miR-340 و ژن FOXO1 مشاهده شد (001/0 p <). در نمونههای بافتی سرطانی بیان ژن LGR5 افزایش قابل ملاحظهای نشان داد (01/0 p <). در ردهی سلولی حساس به سیسپلاتین و در شرایط ۲۴، ۴۸، و ۷۲ ساعت پس از تیمار، بیان LGR5 کاهش معناداری نشان داد (05/0 p <).
نتیجه گیری: بهمنظور جلوگیری از برخی عوارض همراه با سرطان تخمدان (ازجمله ناباروری) ژنهای LGR5، FOXO1 و miR-340 میتوانند، برای تشخیص زودهنگام و طراحی درمانهای مطمئنتر مورد استفاده قرار گیرند.