سه شنبه 28 فروردین 1403
[Archive]
دوره 17، شماره 7 - ( 4-1398 )
جلد 17 شماره 7 صفحات 492-487 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ibanoglu M C, Sanhal C Y, Ozgu-Erdinc S, Kara O, Yucel A, Uygur D. Maternal plasma fetuin-A levels in fetal growth
restriction: A case-control study. IJRM 2019; 17 (7) :487-492
URL: http://ijrm.ir/article-1-1581-fa.html
URL: http://ijrm.ir/article-1-1581-fa.html
سطح fetuin-A پلاسمای مادر در محدودیت رشد جنین (FGR): یک مطالعه مورد شاهدی. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1398; 17 (7) :487-492
چکیده: (2684 مشاهده)
مقدمه: غلظت بالای (Fetuin-A (FA معمولا با چاقی همراه بوده و بین FA مادر و نتایج بارداری ارتباط وجود دارد.
هدف: هدف ما از انجام این مطالعه، بررسی ارتباط سطح FA پلاسمای مادر با محدودیت رشد جنین (FGR) بود.
موارد و روشها: 41 زن باردار مبتلا به محدودیت رشد جنین و 40 زن باردار سالم به عنوان کنترل در این مطالعه مورد- شاهدی از جولای تا نوامبر 2015 انتخاب شدند. برای تشخیص محدودیت رشد جنین، نمونه خون وریدی (CC 10) برای تجزیه و تحلیل FA گرفته شد.
نتایج: سطح FA پلاسمای مادر در زنان باردار مبتلا به محدودیت رشد جنین در مقایسه با گروه شاهد (001/0 =p،ng/ml 0/3±3/19 در مقابلng/ml 8/6±9/25) به طور قابل توجهی بالاتر بود. سطح زیر منحنی مشخصه عملکرد سیستم FA در زنان باردار مبتلا به محدودیت رشد جنین 815/0 بود (001/0>p، 95%، 718/0-912/0: CI). سطح FA مادران با مقادیر بیش از ng/ml 22/5 به ترتیب دارای حساسیت حدود 17/73% (95%، 25/85-79/56 :CI)، ویژگی حدود 5/82% (95%، 11/92-64/66 :CI) با مقادیر پیشبینی مثبت و منفی حدود 08/81% (95%، 45/91-29/64 :CI) و 75% (95%، 30/86-35/59 :CI) بود. بنابراین، دقت تشخیصی در حدود 78/77% بدست آمده است.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه سطح بالاتری از FA در زنان باردار مبتلا به محدودیت رشد جنین را نشان داد. به منظور نشان دادن اثرات طولانی مدت FA در حاملگیهای پیچیده در زنان باردار مبتلا به محدودیت رشد جنین و پیشبینی اولیه محدودیت رشد جنین مطالعات بیشتری مورد نیاز است.
هدف: هدف ما از انجام این مطالعه، بررسی ارتباط سطح FA پلاسمای مادر با محدودیت رشد جنین (FGR) بود.
موارد و روشها: 41 زن باردار مبتلا به محدودیت رشد جنین و 40 زن باردار سالم به عنوان کنترل در این مطالعه مورد- شاهدی از جولای تا نوامبر 2015 انتخاب شدند. برای تشخیص محدودیت رشد جنین، نمونه خون وریدی (CC 10) برای تجزیه و تحلیل FA گرفته شد.
نتایج: سطح FA پلاسمای مادر در زنان باردار مبتلا به محدودیت رشد جنین در مقایسه با گروه شاهد (001/0 =p،ng/ml 0/3±3/19 در مقابلng/ml 8/6±9/25) به طور قابل توجهی بالاتر بود. سطح زیر منحنی مشخصه عملکرد سیستم FA در زنان باردار مبتلا به محدودیت رشد جنین 815/0 بود (001/0>p، 95%، 718/0-912/0: CI). سطح FA مادران با مقادیر بیش از ng/ml 22/5 به ترتیب دارای حساسیت حدود 17/73% (95%، 25/85-79/56 :CI)، ویژگی حدود 5/82% (95%، 11/92-64/66 :CI) با مقادیر پیشبینی مثبت و منفی حدود 08/81% (95%، 45/91-29/64 :CI) و 75% (95%، 30/86-35/59 :CI) بود. بنابراین، دقت تشخیصی در حدود 78/77% بدست آمده است.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه سطح بالاتری از FA در زنان باردار مبتلا به محدودیت رشد جنین را نشان داد. به منظور نشان دادن اثرات طولانی مدت FA در حاملگیهای پیچیده در زنان باردار مبتلا به محدودیت رشد جنین و پیشبینی اولیه محدودیت رشد جنین مطالعات بیشتری مورد نیاز است.
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
