چهارشنبه 5 اردیبهشت 1403
[Archive]
دوره 17، شماره 11 - ( 8-1398 )
جلد 17 شماره 11 صفحات 818-807 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kamali F S, Shahrooz R, Najafi G, Razi M. Ameliorative effects of crocin on paraquat-induced oxidative stress in testis of adult mice: An experimental study. IJRM 2019; 17 (11) :807-818
URL: http://ijrm.ir/article-1-1721-fa.html
URL: http://ijrm.ir/article-1-1721-fa.html
مطالعه تجربی اثرات محافظتی کروسین در برابر استرس اکسیداتیو ناشی از پاراکوات در بیضه موش‌های سفید کوچک آزمایشگاهی بالغ. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1398; 17 (11) :807-818
چکیده: (2365 مشاهده)
مقدمه: پاراکوات (PQ) به عنوان یک ترکیب پیریدین به طور وسیع جهت کنترل علفهای هرز یکساله مورد استفاده قرار میگیرد. استرس اکسیداتیو ناشی از PQ میتواند باعث تغییرات مخرب در بافت بیضه گردد.
هدف: اثر محافظتی کروسین (CCN) در برابر آسیب اکسیداتیو ناشی از PQ و شاخصهای آپوپتوز در بافت بیضه مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها: تعداد 28 موش نژاد آلبینو نر بالغ (20-25 گرم) به چهار گروه تقسیم شدند. گروه شاهد 1/0 میلیلیتر در روز سالین نرمال از طریق داخل صفاقی دریافت کرد. گروه کنترل شم، پاراکوات را با دز 5 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به طور روزانه از طریق داخل صفاقی دریافت نمود، و گروههای تجربی PQرا به ترتیب به همراه کروسین CCN (CCN+PQ) و CCN به تنهایی با دز 200 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به طور روزانه از طریق داخل صفاقی برای مدت 35 روز به طور پیوسته دریافت کردند. در انتهای دوره درمان، بیضهها جدا شدند و برای تجزیه و تحلیل بیوشیمیایی، مولکولی و بافتشناسی مورد استفاده قرار گرفتند. بیان عامل سرکوبگر توموری p53، سلول-B لنفوم 2 (bcl-2) و آنزیم کاسپاز 3 به عنوان عامل مشخصکننده آپوپتوز وابسته به میتوکندری مورد ارزیابی قرار گرفت. علاوه بر این، سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و مالون دیآلدئید (MDA) بیضه به عنوان بیومارکرهای کلیدی برای استرس اکسیداتیو مورد ارزیابی قرار گرفتند.
نتایج: PQ به طور معنیداری (01/0p<، 02/0p<) باعث کاهش شاخصهای اسپرماتوژنز و SOD و افزایش سطوح MDA و افزایش بیان ژن مربوط به آپوپتوز شد. با این حال، مصرف همزمان CCN و PQ به طور معنیداری (02/0p<، 01/0p<، 01/0<p) باعث بهبود میزان اسپرماتوژنز، افزایش سطح SOD و همچنین بیان bcl-2 شد و میزان MDA و آپوپتوز را در مقایسه با گروه دریافتکننده PQ به تنهایی کاهش داد.
نتیجه گیری: یافتههای این مطالعه نشان داد که خاصیت آنتیاکسیدانی کروسین موجب بهبود آسیبهای ناشی از پاراکوات از طریق تنظیم شرایط آنتیاکسیدانی و آپوپتوزی بیضه میشود.
هدف: اثر محافظتی کروسین (CCN) در برابر آسیب اکسیداتیو ناشی از PQ و شاخصهای آپوپتوز در بافت بیضه مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها: تعداد 28 موش نژاد آلبینو نر بالغ (20-25 گرم) به چهار گروه تقسیم شدند. گروه شاهد 1/0 میلیلیتر در روز سالین نرمال از طریق داخل صفاقی دریافت کرد. گروه کنترل شم، پاراکوات را با دز 5 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به طور روزانه از طریق داخل صفاقی دریافت نمود، و گروههای تجربی PQرا به ترتیب به همراه کروسین CCN (CCN+PQ) و CCN به تنهایی با دز 200 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به طور روزانه از طریق داخل صفاقی برای مدت 35 روز به طور پیوسته دریافت کردند. در انتهای دوره درمان، بیضهها جدا شدند و برای تجزیه و تحلیل بیوشیمیایی، مولکولی و بافتشناسی مورد استفاده قرار گرفتند. بیان عامل سرکوبگر توموری p53، سلول-B لنفوم 2 (bcl-2) و آنزیم کاسپاز 3 به عنوان عامل مشخصکننده آپوپتوز وابسته به میتوکندری مورد ارزیابی قرار گرفت. علاوه بر این، سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و مالون دیآلدئید (MDA) بیضه به عنوان بیومارکرهای کلیدی برای استرس اکسیداتیو مورد ارزیابی قرار گرفتند.
نتایج: PQ به طور معنیداری (01/0p<، 02/0p<) باعث کاهش شاخصهای اسپرماتوژنز و SOD و افزایش سطوح MDA و افزایش بیان ژن مربوط به آپوپتوز شد. با این حال، مصرف همزمان CCN و PQ به طور معنیداری (02/0p<، 01/0p<، 01/0<p) باعث بهبود میزان اسپرماتوژنز، افزایش سطح SOD و همچنین بیان bcl-2 شد و میزان MDA و آپوپتوز را در مقایسه با گروه دریافتکننده PQ به تنهایی کاهش داد.
نتیجه گیری: یافتههای این مطالعه نشان داد که خاصیت آنتیاکسیدانی کروسین موجب بهبود آسیبهای ناشی از پاراکوات از طریق تنظیم شرایط آنتیاکسیدانی و آپوپتوزی بیضه میشود.
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
