پنجشنبه 1 آذر 1403
[Archive]
دوره 19، شماره 2 - ( 11-1399 )
جلد 19 شماره 2 صفحات 180-167 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kianifard D, Mousavi Shoar S M, Fallah Karkan M, Aly A. Effects of monosodium glutamate on testicular structural and functional alterations induced by quinine therapy in rat: An experimental study. IJRM 2021; 19 (2) :167-180
URL: http://ijrm.ir/article-1-1779-fa.html
URL: http://ijrm.ir/article-1-1779-fa.html
مصرف منوسدیم‌گلوتامات قبل از درمان با کینین موجب تشدید تغییرات ساختاری و عملکردی دستگاه تولید مثل نر ناشی از کینین می‌شود: مطالعه تجربی. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1399; 19 (2) :167-180
چکیده: (1740 مشاهده)
مقدمه: کینین به‌عنوان یک داروی ضد مالاریا تغییراتی را در بافت بیضه ایجاد می‌کند. از طرفی اثرات سمی مونوسدیم‌گلوتامات بر دستگاه تولیدمثل نر مشخص شده است.
هدف: در این مطالعه نقش استفاده از مونوسدیم‌گلوتامات بر میزان تغییرات بافت بیضه ناشی از مصرف کینین ارزیابی شد.
مواد و روش ها: 60 سر موش صحرایی نر هشت هفته نژاد ویستار با میانگین وزن 200-180 گرم به شش گروه تقسیم شدند (10 سر در هر گروه): گروه اول کنترل، گروههای دو و سه که مونوسدیم‌گلوتامات با دو دوز (2 و 4 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن داخل صفاقی) به مدت 28 روز دریافت کردند، گروه چهار که به مدت هفت روز تحت درمان با کینین (25 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) بصورت گاواژ دهانی قرار گرفتند، در گروههای پنج و شش در روزهای 22 الی 28، پس از تزریق مونوسدیم‌گلوتامات، کینین گاواژ گردید. در انتهای مطالعه حیوانات بیهوش شده و نمونه خون جهت اندازه‌گیری تستوسترون و مالوندی‌آلدهاید (MDA) اخذ شد. سپس حیوانات آسان‌کشی شده و بافت بیضه جهت اندازه‌گیری مالوندی‌آلدهاید بافتی، هیستومورفومتری و ایمونوهیستوشیمی پروتئین p53 آماده‌سازی گردید. دم اپیدیدیم جهت آنالیز اسپرم مورد استفاده قرار گرفت.
نتایج: سطوح سرمی و بافتی مالوندی‌آلدهاید در گروههای تحت آزمایش در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت. این تغییرات در گروه دریافت‌کننده مونوسدیم‌گلوتامات و کینین شدیدتر بود. در گروههای تحت آزمایش سطوح سرمی تستوسترون در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی‌داری (0001/0 < p) یافت. شاخصهای هیستومورفومتری در گروههای چهار، پنج و شش و جمعیت سلولی در گروههای سه الی شش کاهش معنی‌دار یافت (0001/0 < p). شاخصهای اسپرماتوژنز در تمام گروه‌ها به ویژه در گروههای پنج و شش کاهش یافت. درصد تحرک و زنده‌مانی اسپرم در گروههای دریافت‌کننده مونوسدیم‌گلوتامات و کینین کاهش معنی‌داری (003/0 = p) نشان داد. در گروههای تحت آزمایش میزان بیان پروتئین p53 در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت. این افزایش در گروههای دریافت‌کننده مونوسدیم‌گلوتامات و کینین بیشتر بود.
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که استفاده از مونوسدیم‌گلوتامات قبل و یا حین مصرف کینین در موش‌های صحرایی موجب تشدید تغییرات بافت بیضه ناشی از مصرف کینین می‌شود.
هدف: در این مطالعه نقش استفاده از مونوسدیم‌گلوتامات بر میزان تغییرات بافت بیضه ناشی از مصرف کینین ارزیابی شد.
مواد و روش ها: 60 سر موش صحرایی نر هشت هفته نژاد ویستار با میانگین وزن 200-180 گرم به شش گروه تقسیم شدند (10 سر در هر گروه): گروه اول کنترل، گروههای دو و سه که مونوسدیم‌گلوتامات با دو دوز (2 و 4 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن داخل صفاقی) به مدت 28 روز دریافت کردند، گروه چهار که به مدت هفت روز تحت درمان با کینین (25 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) بصورت گاواژ دهانی قرار گرفتند، در گروههای پنج و شش در روزهای 22 الی 28، پس از تزریق مونوسدیم‌گلوتامات، کینین گاواژ گردید. در انتهای مطالعه حیوانات بیهوش شده و نمونه خون جهت اندازه‌گیری تستوسترون و مالوندی‌آلدهاید (MDA) اخذ شد. سپس حیوانات آسان‌کشی شده و بافت بیضه جهت اندازه‌گیری مالوندی‌آلدهاید بافتی، هیستومورفومتری و ایمونوهیستوشیمی پروتئین p53 آماده‌سازی گردید. دم اپیدیدیم جهت آنالیز اسپرم مورد استفاده قرار گرفت.
نتایج: سطوح سرمی و بافتی مالوندی‌آلدهاید در گروههای تحت آزمایش در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت. این تغییرات در گروه دریافت‌کننده مونوسدیم‌گلوتامات و کینین شدیدتر بود. در گروههای تحت آزمایش سطوح سرمی تستوسترون در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی‌داری (0001/0 < p) یافت. شاخصهای هیستومورفومتری در گروههای چهار، پنج و شش و جمعیت سلولی در گروههای سه الی شش کاهش معنی‌دار یافت (0001/0 < p). شاخصهای اسپرماتوژنز در تمام گروه‌ها به ویژه در گروههای پنج و شش کاهش یافت. درصد تحرک و زنده‌مانی اسپرم در گروههای دریافت‌کننده مونوسدیم‌گلوتامات و کینین کاهش معنی‌داری (003/0 = p) نشان داد. در گروههای تحت آزمایش میزان بیان پروتئین p53 در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت. این افزایش در گروههای دریافت‌کننده مونوسدیم‌گلوتامات و کینین بیشتر بود.
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که استفاده از مونوسدیم‌گلوتامات قبل و یا حین مصرف کینین در موش‌های صحرایی موجب تشدید تغییرات بافت بیضه ناشی از مصرف کینین می‌شود.
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
