مقدمه: هورمون آنتیمولرین (Anti-Müllerian hormone (AMH یک بیومارکر شناخته شده حساس برای زایایی و ذخیره تخمدانی به شمار میرود. مطالعات آزمایشگاهی و انسانی، نتایج متناقضی را در مورد ارتباط هورمون آنتیمولرین و سرطان پستان نشان میدهند.
هدف: هدف از این مطالعه ارزیابی میزان AMH در بیماران جوان ایرانی مبتلا به سرطان پستان مراحل اولیه، که هیچ درمانی دریافت نکردند در مقایسه با زنان سالم میباشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه مورد-شاهدی، 58 خانم مبتلا به سرطان پستان با تشخیص سرطان در جا یا تهاجمی که قبل از دریافت هرگونه دارویی به درمانگاه انکولوژی پستان 2 بیمارستان دانشگاهی در فاصله شهریور ماه سال 97 تا اردیبهشت ماه سال 98 مراجعه کردند، انتخاب شدند. گروه کنترل (58 نفر) از بین خانمهای مراجعهکننده به کلینیک سرپایی زنان که علامتی از سرطان و نازایی نداشتند، انتخاب شدهاند. میزان هورمون آنتیمولرین با استفاده از کیتهای سنجش Immunosorbent متصل به آنزیم AMH در یک آزمایشگاه اندازهگیری شد.
نتایج: تجزیه و تحلیل نهایی نشان داد که میزان متوسط هورمون AMH بین دو گروه از نظر آماری تفاوت معنیداری ندارد (95/2 ± 36/3 در برابر 79/1 ± 13/3). با اینحال مقادیر پایین و بالای طبقهبندی AMH در گروه بیماران شایعتر بود. تست پیرسون نشان داد که میزان AMH با سن رابطه منفی دارد (44/0-r = ، 0001/0 p <). نتایج آنالیز لجستیک با در نظر گرفتن متغیرهای مخدوشکننده، رابطه مثبت بین سرطان پستان و چارکهای اول و چهارم سطح MAH را نشان داد.
نتیجه گیری: نتایج ما حاکی از آن است که سطح AMH غیرطبیعی در بیماران جوان مبتلا به سرطان پستان شایع است. تحقیقات بیشتر با حجم نمونه بیشتر با در نظر گرفتن عوامل تعیینکننده AMH مورد نیاز است.