مقدمه: هیپرگلیسمی از طریق استرس اکسیداتیو و التهاب میتواند به بافتهای مختلف بدن از جمله بیضه آسیب بزند و باعث ناباروری بشود.
هدف: در این مطالعه اثرات عصاره آبی سیر بر بافت بیضه رتهای دیابتی مورد بررسی قرار گرفته است.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 36 رت نر ویستار (8 هفتهای با وزن 300-230 گرم) به 6 گروه تصادفی تقسیم شدند (6 رت در هر گروه). C: رتهای کنترل، G: رتهایی که 4/0 گرم عصاره سیر به ازای 100 گرم وزن رت عصاره سیر دریافت کردند، D1: رتهای دیابتی شده با استروپتوزوتوسین یا تیپ 1، D1+G: رتهای D1 که با عصاره سیر تیمار شدند، D2: رتهای دیابتی شده با استروپتوزوتوسین و نیکوتین آمید یا تیپ 2، D2+G: رتهای D2 که با عصاره سیر تیمار شدند. در انتهای زمان مطالعه، میزان تستوسترون سرم با روش الایزا بررسی شد. همچنین کمیت و کیفیت اسپرمها بررسی شدند. برای تعیین وضعیت استرس اکسیداتیو، ظرفیت آنتیاکسیدانی تام، وضعیت اکسیدانی تام، پراکسیداسیون لیپیدی و گروههای تیول در بافت بیضه رتها با روشهای رنگسنجی مورد سنجش قرار گرفتند. همچنین میزان بیان ژن نیتریک اکساید سنتتاز (iNOS) و میزان پروتئین اینترلوکین یک بتا (IL-1β) به ترتیب با روشهای quantitative real-time polymerase chain reaction (qRT-PCR) و الایزا مورد بررسی قرار گرفتند.
نتایج: در رتهای دیابتی، میزان گلوکز، اکسیدان تام و پراکسیداسیون لیپیدی، بیان ژن iNOS و پروتئین IL-1β در مقایسه با رتهای کنترل بالاتر بود، در حالیکه میزان تستوسترون، ظرفیت آنتیاکسیدانی تام و گروههای تیول وکیفیت اسپرم در مقایسه با رتهای کنترل پایینتر بود. این تغییرات پس از درمان با عصاره سیر بهبود یافتند.
نتیجه گیری: عصاره سیر باعث کاهش گلوکز، استرس اکسیداتیو، IL-1β و iNOS و افزایش تستوسترون و کیفیت اسپرم شده است. بنابراین نتایج پیشنهاد میکند که عصاره سیر از طریق خواص هیپوگلیسمیک، آنتیاکسیدانی و ضدالتهابی میتواند شدت آسیب به بافت بیضه رتهای دیابتی را کاهش دهد.