مقدمه: ناباروری ایدیوپاتیک مردانه عمدتاً به صورت تجربی درمان میشود. شواهد اخیر نشان داده است که استفاده از محصولات پروبیوتیک –همراه با یا بدون پرهبیوتیک- با بهبود پارامترهای اسپرمی در ارتباط است.
هدف: هدف این مطالعه بررسی تأثیر استفاده از فمیلاکت (پروبیوتیک + پرهبیوتیک) بر مردان مبتلا به ناباروری ایدیوپاتیک است.
مواد و روش ها: پنجاه و شش مرد مبتلا به ناباروری ایدیوپاتیک به طور تصادفی و مساوی به دو گروه دریافتکنندهی فمیلاکت و دارونما تقسیم شدند. بیماران در گروه مورد و شاهد به ترتیب ۵۰۰ میلیگرم فمیلاکت و دارونمای مشابه برای ۸۰ روز دریافت کردند. یک نمونهی مایع منی پیش از شروع و یکی پیش از پایان دورهی درمانی از بیماران تهیه شد. افزون بر پارامترهای رایج اسپرمی، نمونهها از نظر میزان آسیب DNA (آزمونsperm chromatin structure assay)، میزان تنش اکسایشی (رنگآمیزی BODIPY c11)، و میزان کمبود پروتامین اسپرم (رنگآمیزی chromomycin-A3) آنالیز شدند.
نتایج: تفاوت معنیداری میان مقادیر پایهی گروهها مشاهده نشد. پس از مداخله، میانگین غلظت اسپرم ، تحرک، و مورفولوژی طبیعی به طرز معنیداری در گروه فمیلاکت نسبت به گروه دارونما بیشتر بود (05/0p < ). در بین دریافتکنندگان فمیلاکت ما شاهد بهبود این پارامترها بودیم: غلظت، تحرک، مورفولوژی غیرطبیعی، پراکسیداسیون لیپید، و شکستگی DNA (02/0p ≤ ). مشابهاً، در گروه دارونما ما شاهد کاهش در میانگین مقدار شکستگی DNA پس از اتمام درمان بودیم (03/0 = p)، در حالی که سایر پارامترها تفاوت چشمگیری نکردند.
نتیجه گیری: استفاده از فمیلاکت موجب بهبود غلظت، تحرک، و درصد مورفولوژی غیرطبیعی اسپرم میشود و آسیب به DNA اسپرم را احتمالاً از طریق کاهش تنش اکسایشی مایع منی میکاهد.