مقدمه: سندرم تخمدان پلیکیستیک شایعترین بیماری در جوامع امروزی برای زنان است، بنابراین برخی از ترکیبات گیاهی ممکن است از نظر خوراکی و آزمایشگاهی برای این بیماران مفید باشد.
هدف: هدف از این مطالعه بررسی تأثیر کورکومین بر لقاح آزمایشگاهی تخمکهای بدست آمده از سندرم تخمدان پلیکیستیک تجربی بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، از موشهای NMRI در سنین 6 تا 8 هفته استفاده شد. موشها به دو گروه کنترل و PCOS تجربی تقسیم شدند. برای القاء PCOS تجربی، استرادیول والرات (100 میلیگرم بر کیلوگرم، بهصورت داخل صفاقی) تزریق شد. سپس برای تخمکگذاری ابتدا با تزریق با 5/7 واحد PMSG در حجم 1/0 میلیلیتر و 46-48 ساعت بعد با تزریق 5/7 واحد hCG در حجم 1/0 میلیلیتر انجام شد. ظرفیت تام آنتیاکسیدانی (TAC)، و تولید مالوندیآلدئید (MDA)، در بافت تخمدان و سرم خون در همه گروهها مورد بررسی قرار گرفت. سرانجام، کورکومین 6، 12 و 24 میکرومولار به محیط کشت تخمکهای گروه PCOS اضافه شد و رشد، توسعه رویانی در گروههای مختلف مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج: درصد بالایی از تخمکها برای لقاح، از نظر تعداد و کیفیت در گروه سندرم تخمدان پلیکیستیک در وضعیت خوبی نبوده و سلولهای کومولوسی آنها بهخوبی توسعه نیافته بودند. میانگین درصد لقاح، درصد رویان دو سلولی و درصد بلاستوسیست در گروه کورکومین نسبت به گروه PCOS افزایش معنیداری نشان داد. بهطوریکه این افزایش در گروه 24 میکرومول کورکومین معنیدار بود. علاوه براین، کورکومین باعث کاهش لیز و تکهتکه شدن میشود و درصد رویانهای متوقف شده را کاهش میدهد.
نتیجه گیری: افزودن کورکومین برای بهبود رشد جنین و جلوگیری از اثرات مضر رادیکالهای آزاد اکسیژن بر محیط کشت، توصیه میشود در شرایط عادی بدون استرس اکسیداتیو غلظت خاصی از کورکومین را اضافه کنید.