مقدمه: انجماد شیشهای بعنوان موثرترین روش نگهداری طولانی مدت نگهداری تخمک، توانسته امکان نگهداری تخمک را در وضعیتهای مختلف به ویژه بیماران دچار سرطان تخمک و نیازمند جراحی، فراهم نماید. البته روشهای بلوغ آزمایشگاهی تخمک برای تخمکهای منجمد شده نیازمند اصلاح و بهبود است.
هدف: از آنجا که ملاتونین و مایع فولیکولی ممکن است بر تکوین تخمک در محیط آزمایشگاه اثر بگذارند، مطالعه حاضر تأثیر آنها را در تغییر میزان صدمات احتمالی ناشی از انجماد شیشهای تخمکهای نارس موش بررسی کرده است.
مواد و روش ها: چهارصد تخمک نارس از تخمدان موشهای نژاد NMRI تهیه و پس از انجماد شیشهای در گروههای زیر شامل گروه کنترل تیمار (C-Vit-GV) و گروههای تیمار شامل: ملاتونین، مایع فولیکولی و هر دو، قرار گرفتند. تعدادی تخمک نابالغ منجمد نشده (Non-Vit-GV) و تعدادی تخمک بالغ متافازی منجمد نشده (Vivo-MII) به ترتیب برای بررسی شرایط انجماد شیشهای و بلوغ آزمایشگاهی بکار گرفته شدند. میزان بلوغ آزمایشگاهی و تکوین بعدی آنها به جنین 2 سلولی در گروههای مختلف بررسی شد.
نتایج: تکوین جنین ها به مرحله دوسلولی در گروه Vivo-MII با گروه Non-Vit-GV قابل مقایسه بود. همچنین میزان بلوغ آزمایشگاهی و تکوین بعدی به جنین دوسلولی در گروه Non-Vit-GV با گروه C-Vit-GV قابل مقایسه بود. از طرفی میزان بلوغ آزمایشگاهی و لقاح آزمایشگاهی در گروههای M-Vit-GV، hFF-Vit-GV و M+hFF-Vit-GV و C-Vit-GV نیز قابل مقایسه بود.
نتیجه گیری: از نتایج مطالعه حاضر نتیجهگیری میکنیم در صورتیکه شرایط انجماد شیشهای، بلوغ آزمایشگاهی و لقاح آزمایشگاهی به اندازه کافی بهینه باشند بدون استفاده از مکملها میتوان به میزان قابل قبولی از بلوغ آزمایشگاهی و لقاح آزمایشگاهی دست پیدا کرد.