مقدمه: حاملگی خارج از رحم (EP) و روشهای درمانی آن ممکن است پیامدهای باروری بعدی را تحت تأثیر قرار دهد.
هدف: مطالعه حاضر با هدف مقایسه سه روش درمانی متوتروکسات (MTX)، سالپنگوستومی لاپاراسکوپیک و سالپنژکتومی در درمان EP و اثرات آن بر پیامدهای باروری انجام گردید.
مواد و روش ها: پیامدهای اصلی درمان شامل عود EP و حاملگی داخل رحمی (IUP) موفق در میان سه گروه با هم مقایسه گردید.
نتایج: در میان زنان مورد مطالعه، 64 بیمار (33%) با متوتروکسات درمان شدند، 52 بیمار (8/26%) تحت سالپنگوستومی و 78 بیمار (2/40%) تحت سالپنژکتومی قرار گرفتند. در میان زنانی که مجددا بارداری داشتند، عود EP در 16 بیمار (25/8%)، سقط در 16 بیمار (25/8%)، IUP موفق در 58 بیمار (9/29%) مشاهده شد. تفاوت معنیداری میان سه گروه از نظر پیامدهای باروری وجود نداشت. در این مطالعه براساس نتایج مدل رگرسیون کاکس، از میان متغیرهای مورد مطالعه، پیشبینیکنندههای IUP موفق بعد از درمان به ترتیب شامل مولتی پاریتی (77/1-06/1 : CI95%، 37/1 :HR)، عدم سابقه سقط (56/5-01/1 :CI 95%، 37/2 :HR) و تعداد بیشتر به دنیا آوردن نوزاد زنده (37/2-01/1 :CI 95%، 54/1 :HR) بودند. از طرف دیگر پیشبینیکنندههای عود EP شامل نولی پاریتی (53/2-02/1 :CI 95%، 61/1 :HR) و تعداد کمتر به دنیا آوردن نوزاد زنده (98/10-43/1 : CI 95%، 84/3 :HR) بودند. تأثیر فاکتورهای دیگر بر پیامدهای باوری از جمله روشهای درمانی مختلف، از نظر آماری معنیدار نبود.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد، بعد از 18 ماه پیگیری، پیامدهای باروری شامل عود EP و IUP موفق در میان بیماران مبتلا به EP که با روشهای متوتروکسات، سالپنگوستومی و سالپنژکتومی درمان شدهاند تفاوت معنیداری ندارد. مطالعات بیشتر با پیگیریهای طولانی مدت پیشنهاد میگردد.