شنبه 1 دی 1403
[Archive]
دوره 19، شماره 10 - ( 8-1400 )
جلد 19 شماره 10 صفحات 920-909 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Malary M, Moosazadeh M, Keramat A, Sabetghadam S. Factors influencing low sexual desire and sexual distress in pregnancy: A cross-sectional study. IJRM 2021; 19 (10) :909-920
URL: http://ijrm.ir/article-1-1930-fa.html
URL: http://ijrm.ir/article-1-1930-fa.html
عوامل موثر در تمایل جنسی کم و پریشانی جنسی در بارداری: یک مطالعه مقطعی. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1400; 19 (10) :909-920
چکیده: (1715 مشاهده)
مقدمه: میل جنسی و پریشانی جنسی توسط عوامل عاطفی، روانی-اجتماعی، هورمونی و آناتومیک در دوران بارداری تعیین میشود.
هدف: شناسایی عوامل موثر در تمایل جنسی کم و پریشانی جنسی زنان در دوران بارداری به طور جداگانه و همزمان.
مواد و روش ها: به طور کلی، 295 زن باردار در این مطالعه مقطعی وارد مطالعه شدند. میل جنسی و پریشانی جنسی به ترتیب توسط پرسشنامه میل و علاقه جنسی زنان (نمره 33 و کمتر نشاندهنده میل جنسی کم) و مقیاس اصلاح شده پریشانی جنسی زنان (نمره 11 و بالاتر نشاندهنده پریشانی جنسی) ارزیابی شد.
نتایج: به طور کلی، 3/56% و 3/17% از زنان باردار به ترتیب نقطه برش بالینی برای میل جنسی کم و پریشانی جنسی را برآورده کردند. پس از تعدیل تأثیر متغیرهای مخدوشکننده با تجزیه و تحلیل چند متغیره رگرسیون لجستیک، رضایت از تصویر بدنی قبل و حین بارداری، فراوانی مقاربت جنسی و رضایت از پیش نوازی به طور معنیداری با میل جنسی پایین مرتبط بودند. عوامل مرتبط با پریشانی جنسی مشابه مواردی بودند که برای میل جنسی کم ذکر شدند، به جز رضایت از پیشنوازی. عوامل دیگر مرتبط با پریشانی جنسی شامل افزایش سن، ترس از سقط جنین و سه ماهه بارداری بودند. عوامل مرتبط با میل جنسی کم و پریشانی جنسی همزمان مشابه با مواردی بود که برای پریشانی جنسی مشاهده شد، به جز سه ماهه بارداری.
نتیجه گیری: میل جنسی کم و پریشانی جنسی از تجربیات جنسی نسبتاً شایع در دوران بارداری هستند. برخی از عوامل میتوانند میل جنسی کم را پیشبینی کنند در حالی که با پریشانی جنسی مرتبط نیستند و برعکس. توجه کامل به همه این عوامل هنگام غربالگری سلامت جنسی در دوران بارداری ضروری است.
هدف: شناسایی عوامل موثر در تمایل جنسی کم و پریشانی جنسی زنان در دوران بارداری به طور جداگانه و همزمان.
مواد و روش ها: به طور کلی، 295 زن باردار در این مطالعه مقطعی وارد مطالعه شدند. میل جنسی و پریشانی جنسی به ترتیب توسط پرسشنامه میل و علاقه جنسی زنان (نمره 33 و کمتر نشاندهنده میل جنسی کم) و مقیاس اصلاح شده پریشانی جنسی زنان (نمره 11 و بالاتر نشاندهنده پریشانی جنسی) ارزیابی شد.
نتایج: به طور کلی، 3/56% و 3/17% از زنان باردار به ترتیب نقطه برش بالینی برای میل جنسی کم و پریشانی جنسی را برآورده کردند. پس از تعدیل تأثیر متغیرهای مخدوشکننده با تجزیه و تحلیل چند متغیره رگرسیون لجستیک، رضایت از تصویر بدنی قبل و حین بارداری، فراوانی مقاربت جنسی و رضایت از پیش نوازی به طور معنیداری با میل جنسی پایین مرتبط بودند. عوامل مرتبط با پریشانی جنسی مشابه مواردی بودند که برای میل جنسی کم ذکر شدند، به جز رضایت از پیشنوازی. عوامل دیگر مرتبط با پریشانی جنسی شامل افزایش سن، ترس از سقط جنین و سه ماهه بارداری بودند. عوامل مرتبط با میل جنسی کم و پریشانی جنسی همزمان مشابه با مواردی بود که برای پریشانی جنسی مشاهده شد، به جز سه ماهه بارداری.
نتیجه گیری: میل جنسی کم و پریشانی جنسی از تجربیات جنسی نسبتاً شایع در دوران بارداری هستند. برخی از عوامل میتوانند میل جنسی کم را پیشبینی کنند در حالی که با پریشانی جنسی مرتبط نیستند و برعکس. توجه کامل به همه این عوامل هنگام غربالگری سلامت جنسی در دوران بارداری ضروری است.
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
