مقدمه: میزان موفقیت روشهای درمان ناباروری وابسته به بسیاری از عوامل مختلفی است.
هدف: هدف از انجام این مطالعه تعیین تأثیر پلاسمای غنی از پلاکت در بهبود نتایج بارداری در بیماران دچار شکست مکرر لانه گزینی میباشد.
مواد و روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده 3 سوکور میباشد. جمعیت مورد مطالعه 118 زن مراجعهکننده به مرکز درمان ناباروری آذربایجان که دچار شکست مکرر در لانهگزینی در طی درمان ART شدهاند بود. برای شرکت کنندگان تزریق داخل رحمی پلاسمای غنی از پلاکت اتولوگ انجام شد. در بیماران گروه کنترل درمان استاندارد انتقال جنین به حفره رحم بدون تزریق داخل رحمی PRP صورت گرفت. پس از گذشت 4 هفته در هر دو گروه مداخله و کنترل، سطح هورمون βHCG در خون بیماران اندازهگیری شده و با سونوگرافی رویت یا عدم رویت ساک حاملگی تأیید گردید.
نتایج: در گروه مداخله تعداد افراد با بتا مثبت 21 نفر (8/43%) و در گروه کنترل 12 نفر (1/26%) و نسبت شانس 20/2 و فاصله اطمینان 95% (92/0-26/5) و p-value برابر با 073/0 اندازهگیری شد.
نتیجه گیری: این مطالعه جهت بررسی اثر درمانی تزریق داخل رحمی پلاسمای غنی از پلاکت در بیمارانی که دچار شکستهای مکرر در لانه گزینی با استفاده از روشهای کمکباروری میشوند انجام شده است. نتایج به دست آمده در این مطالعه میزان اثر درمانی در گروه مداخله نسبت به کنترل در پیامد حاملگی موفق شامل تولد زنده و حاملگی بالای 20 هفته 64% اندازهگیری شد.