جمعه 29 فروردین 1404
[Archive]
دوره 9، شماره 2 - ( 4-1390 )
جلد 9 شماره 2 صفحات 76-71 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kazemi M, Hedayat S, Azarnia M, Leila D, Bahadoran H. The effect of morphine consumption on plasma corticosteron concentration and placenta development in pregnant rats. IJRM 2011; 9 (2) :71-76
URL: http://ijrm.ir/article-1-216-fa.html
URL: http://ijrm.ir/article-1-216-fa.html
کاظمی معصومه، صحرایی هدایت، آذرنیا مهناز، دهقانی لیلا، بهادران حسین. اثر مصرف مورفین خوراکی بر غلظت کورتیکوسترون پلاسمای خون و تکوین جفت در موشهای باردار نژاد Wistar. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1390; 9 (2) :71-76
معصومه کاظمی* 
1، هدایت صحرایی2 ، مهناز آذرنیا3 ، لیلا دهقانی4 ، حسین بهادران5
1، هدایت صحرایی2 ، مهناز آذرنیا3 ، لیلا دهقانی4 ، حسین بهادران5
1- مرکز تحقیقات علوم‌اعصاب کاربردی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم‌پزشکی بقیه‌الله (عج) ، تهران، ایران ، mkazemih@yahoo.com
2- مرکز تحقیقات علوم‌اعصاب کاربردی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم‌پزشکی بقیه‌الله (عج) ، تهران، ایران
3- گروه زیست شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت معلم، تهران، ایران
4- گروه زیست‌شناسی، واحد مرکز تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
5- گروه علوم تشریح، دانشگاه علوم‌پزشکی بقیه‌الله (عج)، تهران، ایران
2- مرکز تحقیقات علوم‌اعصاب کاربردی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم‌پزشکی بقیه‌الله (عج) ، تهران، ایران
3- گروه زیست شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت معلم، تهران، ایران
4- گروه زیست‌شناسی، واحد مرکز تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
5- گروه علوم تشریح، دانشگاه علوم‌پزشکی بقیه‌الله (عج)، تهران، ایران
چکیده: (3939 مشاهده)
مقدمه: مطالعات قبلی نشان داده است که مصرف مورفین و غلظت بالای کورتیکوسترون پلاسمای خون در طی دوران بارداری میتواند موجب تأخیر درتکوین جنین و ایجاد نقایص جنینی گردند.
هدف: این پژوهش به بررسی اندازهگیری غلظت کورتیکوسترون خون مادر باردار پس از تجویز مورفین و تأثیر آن بر تکوین جفت پرداخته است.
مواد و روش ها: در این مطالعه از 24 موش بزرگ آزمایشگاهی نژاد Wistar با محدوده وزنی 200-170 گرم استفاده گردید. گروههای مورد آزمایش پس از بارداری، مورفین را با دوز mg/ml 0/05 به صورت خوراک از طریق آب آشامیدنی و گروه کنترل آب آشامیدنی خالص دریافت نمودند. موشهای گروه آزمایش و گروه کنترل در روزهای دهم و چهاردهم بارداری با کلروفرم کشته شدند و جفت به همراه رحم طی عمل جراحی از بدن حیوان خارج گردید. سپس جفت ها به منظور فیکس شدن به مدت 10 روز در محلول فرم-آلدئید 10% قرار گرفتند. از هر مادر باردار مقدار یک سیسی خون از گوشه چشم آنها گرفته شد وپس از سانتریفوژ، غلظت کورتیکوسترون آن را به روش کیت الایزای کورتیکوسترون تعیین نمودند. جفتهای فیکس شده پس از طی مراحل پردازش بافتی، برش‌گیری و رنگ‌آمیزی با روش هماتوکسیلین-ائوزین، از نظر ضخامت لایه، سطح حوضچه های خونی، تعداد سلول های بخشهای (جنینی و مادری) و ضخامت دیواره رحمی مورد بررسی میکروسکوپی قرار گرفتند.
نتایج: مقایسه انجام شده بین گروه مورد آزمایش و کنترل، نشان دهنده افزایش شدید غلظت کورتیکوسترون پلاسمای خون در گروه آزمایش نسبت به کنترل بود. ضخامت بخش مادری و بخش جنینی جفت در روز دهم و چهاردهم بارداری در گروههای آزمایش نسبت به گروههای کنترل اختلاف معنیداری را نشان میدادند (0/05>p). همچنین افزایش تعداد سلول های و کاهش سطح حوضچه های خونی بخش مادری و جنینی جفت درگروههای آزمایش نسبت به گروهای کنترل مشاهده گردید.
نتیجه گیری: از این تحقیق نتیجه گیری می شود که ممکن است تغییرات دیده شده به دلیل تأثیر مورفین در افزایش غلظت کورتیکوسترون پلاسمای خون مادران باردار معتاد باشد.
هدف: این پژوهش به بررسی اندازهگیری غلظت کورتیکوسترون خون مادر باردار پس از تجویز مورفین و تأثیر آن بر تکوین جفت پرداخته است.
مواد و روش ها: در این مطالعه از 24 موش بزرگ آزمایشگاهی نژاد Wistar با محدوده وزنی 200-170 گرم استفاده گردید. گروههای مورد آزمایش پس از بارداری، مورفین را با دوز mg/ml 0/05 به صورت خوراک از طریق آب آشامیدنی و گروه کنترل آب آشامیدنی خالص دریافت نمودند. موشهای گروه آزمایش و گروه کنترل در روزهای دهم و چهاردهم بارداری با کلروفرم کشته شدند و جفت به همراه رحم طی عمل جراحی از بدن حیوان خارج گردید. سپس جفت ها به منظور فیکس شدن به مدت 10 روز در محلول فرم-آلدئید 10% قرار گرفتند. از هر مادر باردار مقدار یک سیسی خون از گوشه چشم آنها گرفته شد وپس از سانتریفوژ، غلظت کورتیکوسترون آن را به روش کیت الایزای کورتیکوسترون تعیین نمودند. جفتهای فیکس شده پس از طی مراحل پردازش بافتی، برش‌گیری و رنگ‌آمیزی با روش هماتوکسیلین-ائوزین، از نظر ضخامت لایه، سطح حوضچه های خونی، تعداد سلول های بخشهای (جنینی و مادری) و ضخامت دیواره رحمی مورد بررسی میکروسکوپی قرار گرفتند.
نتایج: مقایسه انجام شده بین گروه مورد آزمایش و کنترل، نشان دهنده افزایش شدید غلظت کورتیکوسترون پلاسمای خون در گروه آزمایش نسبت به کنترل بود. ضخامت بخش مادری و بخش جنینی جفت در روز دهم و چهاردهم بارداری در گروههای آزمایش نسبت به گروههای کنترل اختلاف معنیداری را نشان میدادند (0/05>p). همچنین افزایش تعداد سلول های و کاهش سطح حوضچه های خونی بخش مادری و جنینی جفت درگروههای آزمایش نسبت به گروهای کنترل مشاهده گردید.
نتیجه گیری: از این تحقیق نتیجه گیری می شود که ممکن است تغییرات دیده شده به دلیل تأثیر مورفین در افزایش غلظت کورتیکوسترون پلاسمای خون مادران باردار معتاد باشد.
نوع مطالعه: Original Article |
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
