دوشنبه 10 دی 1403
[Archive]
دوره 20، شماره 6 - ( 4-1401 )
جلد 20 شماره 6 صفحات 510-501 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ghadirkhomi E, Angaji S A, Khosravi M, Mashayekhi M R. Association study of novel single nucleotide polymorphisms of androgen receptor and estrogen receptor-α genes with male infertility in North West of Iran: a case- control study. IJRM 2022; 20 (6) :501-510
URL: http://ijrm.ir/article-1-2184-fa.html
URL: http://ijrm.ir/article-1-2184-fa.html
بررسی ارتباط پلی مورفیسم های جدید از ژن های گیرنده آندروژن و گیرنده آلفا استروژن با ناباروری مردان در شمال غرب ایران: یک مطالعه مورد شاهدی. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1401; 20 (6) :501-510
چکیده: (1193 مشاهده)
مقدمه: مطالعات اندکی در خصوص بررسی ارتباط پلیمورفیسمهای تکنوکلئوتیدی ژنهای گیرنده آندروژن (AR) و گیرنده آلفا استروژن (ER-α) با احتمال ناباروری مردان صورت گرفته است. بررسی این موضوع به ویژه در ایران که ناباروری مردان نسبتاً شایع و رو به افزایش است بسیار حائز اهمیت است.
هدف: این مطالعه به منظور بررسی ارتباط بین SNP های مختلف این ژنها با ناباروری مردان در جمعیت ایران طراحی گردید.
مواد و روشها: پروژه حاضر یک مطالعه مورد شاهدی مبتنی بر جمعیت بود که بر روی 120 مورد آزواسپرمی ایدیوپاتیک یا الیگواسپرمی شدید و همچنین 120 نفر از افراد هم سن به عنوان گروه شاهد انجام شد. در کل، سه واریانت از ژن AR شامل AR rs137852568، AR rs137852599 وAR rs137852563 و دو واریانت از ژن ER-α شامل ER-α rs796065354 و ER-α rs104893956 با استفاده از روشهای ARMS-PCR بررسی شدند.
نتایج: نتایج به دست آمده ارتباط معنیداری را بین ژنوتیپ AR rs1378525568 TT و همچنین آلل AR rs137852599 C با احتمال ناباروری مردان نشان داد (به ترتیب 951/0-197/0 :CI، 433/0 :OR و 978/0-304/0 :CI، 545/0 :OR). این واریانتها ممکن است تأثیر محافظتی بر باروری مردان داشته باشند. سایر واریانتهای AR در ارتباط با ناباروری مردان نبودند. ارتباط قابل توجهی بین ژنوتیپهای پلیمورفیسم ER-α rs796065354 با ناباروری مردان مشاهده شد. این ارتباط معنیدار بین ER-α rs104893956 و احتمال ابتلا به آزواسپرمی ایدیوپاتیک یا الیگوسپرمی شدید دیده نشد. غالبیت هتروزیگوتی در واریانت ESR rs796065354 مشاهده شد اما در سایر واریانتهای مورد مطالعه مشاهده نشد.
نتیجهگیری: شواهد حاکی از وجود ارتباط بین پلیمورفیسمهای جدید ژنهای AR و ER-α که قبلا بررسی نشده بودند، با ناباروری مردان بود. مطالعات بیشتر در جوامع بزرگتر برای تأیید یافتهها و نعمیم آنها لازم است.
هدف: این مطالعه به منظور بررسی ارتباط بین SNP های مختلف این ژنها با ناباروری مردان در جمعیت ایران طراحی گردید.
مواد و روشها: پروژه حاضر یک مطالعه مورد شاهدی مبتنی بر جمعیت بود که بر روی 120 مورد آزواسپرمی ایدیوپاتیک یا الیگواسپرمی شدید و همچنین 120 نفر از افراد هم سن به عنوان گروه شاهد انجام شد. در کل، سه واریانت از ژن AR شامل AR rs137852568، AR rs137852599 وAR rs137852563 و دو واریانت از ژن ER-α شامل ER-α rs796065354 و ER-α rs104893956 با استفاده از روشهای ARMS-PCR بررسی شدند.
نتایج: نتایج به دست آمده ارتباط معنیداری را بین ژنوتیپ AR rs1378525568 TT و همچنین آلل AR rs137852599 C با احتمال ناباروری مردان نشان داد (به ترتیب 951/0-197/0 :CI، 433/0 :OR و 978/0-304/0 :CI، 545/0 :OR). این واریانتها ممکن است تأثیر محافظتی بر باروری مردان داشته باشند. سایر واریانتهای AR در ارتباط با ناباروری مردان نبودند. ارتباط قابل توجهی بین ژنوتیپهای پلیمورفیسم ER-α rs796065354 با ناباروری مردان مشاهده شد. این ارتباط معنیدار بین ER-α rs104893956 و احتمال ابتلا به آزواسپرمی ایدیوپاتیک یا الیگوسپرمی شدید دیده نشد. غالبیت هتروزیگوتی در واریانت ESR rs796065354 مشاهده شد اما در سایر واریانتهای مورد مطالعه مشاهده نشد.
نتیجهگیری: شواهد حاکی از وجود ارتباط بین پلیمورفیسمهای جدید ژنهای AR و ER-α که قبلا بررسی نشده بودند، با ناباروری مردان بود. مطالعات بیشتر در جوامع بزرگتر برای تأیید یافتهها و نعمیم آنها لازم است.
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
